«Հնդկական մացառախոզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հնդկական մացառախոզ''' ({{lang-lat|''Histryx indica''}}), հնդկական վայր են ակերպ, մացառախոզերի ընտանիքի կրծող կենդանի:կենդանի։

Ընտանիքի ամենախոշոր և կարճապոչ տեսակն է:է։ Առջևի վերջավորությունները 4-մատնանի են, հետևինները՝ 5-մատնանի:մատնանի։ Մյուս ցեղերի համեմատ՝ մազածածկն ապաճած է, իսկ ասեղնածածկը՝ առավել զարգացած և տարբերակված:տարբերակված։ Սև կամ մուգ շագանակագույն մազածածկը պահպանվում է միայն դնչի, թաթերի և մարմնի ստորին մասերում:մասերում։ Մեջքը և մարմնի կողքերը, մասամբ՝ մարմնի վերին մասը ծածկված են երկար, առաձգական և կորացած ասեղներով:ասեղներով։ Մարմնի ասեղների երկար, մինչև 42 սմ է:է։ Ասեղները սև-սպիտակ օղակաձև շերտավորում ունեն:ունեն։ Պոչը զինված է կարճ, հաստ ու շատ սուր, սպիտակ և սև-սպիտակ, երկար, սնամեջ ասեղներով, պոչի ծայրին կա կարճ ասեղներից կազմված վրձին:վրձին։ Հազվագյուտ կրծող է: է։

[[ՀՀ]]-ում հայտնի է [[Վայք]]ի, [[Գորիս]]ի, [[Կապան]]ի և Մեղրու [[տարածաշրջան]]ներում:ներում։ Վերջին տասնամյակներում հայտնաբերված է [[Սևան]]ի ավազանում՝ Արեգունու լանջերին:լանջերին։ Բնակվում է թփուտներում, մացառուտներում, գերադասում է ժայռերի ու մացառուտների համատեղությամբ տարածքները:տարածքները։ Գործունյա է միայն գիշերը:գիշերը։ Բնակվում է իր փորած, մինչև 20 մ երկարության, բարդ ստորգետնյա բներում, երբեմն՝ [[քարանձավ]]ներում և այլն:այլն։

Սնվում է վայրի ու մշակաբույսերի պտուղներով, խոտաբույսերի վեր և ստորգետնյա մասերով, ձմռանը՝ ծառերի, թփերի մատղաշ ճյուղերով ու կեղևով:կեղևով։ Բազմանում է տարին 1 անգամ (գարնանը, երբեմն՝ ամռան վերջին), ունենում 2-5 ձագ:ձագ։ Տարածվածության աննշան խտության պատճառով տնտեսական և համաճարակաբանության նշանակություն չունի:չունի։ Գրանցված է [[ՀՀ]] Կարմիր գրքում:գրքում։