«Խելքից պատուհաս»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Խելքից պատուհաս ''' ({{lang-ru|Горе от ума}}), [[Ալեքսանդր Գրիբոյեդով]]ի չափածո կոմեդիան, որը հանդիսանում է [[19-րդ դար]]ի ռուս դասական գրականության նշանավոր երկերից մեկը:մեկը։

Ալեքսանդր Գրիբոյեդովը [[1818]] թվականին նշանակվումէ ռուսականմիսիայի քարտուղար [[Պարսկաստան]]ում:ում։ [[1822]] թվականին [[Թիֆլիս]]ում ստանձնում է [[Կովկաս]]ի ռուսական զորքրեի հրամանատարությանն առնթեր դիվանագիտական մասի քարտուղարի պաշտոնը:պաշտոնը։ Այս ժամանակահատվածում էլ Գրբոյեդովը ձեռնամուխ է լինում գրելու «Խելքից պատուհաս» կատակերգությունը<ref>{{cite book |title=Ա. Ս. Գրիբոյեդով, Խելքից պատուհաս|publisher=«Սովետական գրող»|year=1981|page=196}}</ref>: ։

«Խելքից պատուհասում» պատկերված է 19-րդ դարի 1919-1920-ական թթ. [[Մոսկվա]]ն, ռուսական հասարակայնության մեջ կազմավորված հակադիր երկու խմբավորումների պայքարը, մի կողմի` ճորտատիրականկարգերի սյուն հանդիսացող ազնվականության, մյուս կողմից` ազնվականության առաջադեմ երիտասարդությունը:երիտասարդությունը։

Գրիբայեդովը անձամբ մասնակցել է Երևանի գրավմանը, որի համար պարգևատրվել է «Երևանի գրավման» մեդալով:մեդալով։

Պետերբուրգից մեկնելուց առաջ Գրիբայեդովը փորձել է բեմադրել «Խելքից պատուհաս»-ը:ը։ Քանի որ գրաքննությունն չի թույլատրում «Խելքից պատուհաս»-ի լրիվ տպագրումը կամ բեմադրումը հեղինակի օրով, պիեսը բազմաթիվ օրինակներով ձեռագիր արտագրվում ու հասնում էր Ռուսաստանի հեռավոր ծայրերն անգամ:անգամ։

«Խելքից պատուհաս»-ի ձեռագիր օրինակները, դեռևս լրիվ տպագրվելուց առաջ, տարածված են եղել նաև հայկական շրջաններում, և նրանց օրինակներից մեկը հասել է մեզ' Միքայել Նալբանդյանի անձնական արխիվից:արխիվից։

Պիեսը տպագրելու նրա բոլոր ջանքերը իզուր են անցնում, իսկ [[1824]] թվականին [[Պետերբուրգ]]ում այն բեմադրելու փորձը' տապալվում, իրականանալով միայն երեք տարի անց' [[1827]] թ. Երևանում:Երևանում։ 1827 թվականի [[դեկտեմբերի 10]]-ին Երևանի Սարդարի պալատում ռուս սպաների ուժերով առաջին անգամ բեմադրվել է Ա. Ս. Գրիբոյեդովի «Խելքից պատուհաս» կատակերգությունը հեղինակի ներկայությամբ<ref>[http://topnews.mediamall.am/?id=65179 Երևանն ազատող ռուս սպաները Սարդարի դահլիճում ներկայացնում են «Խելքից պատուհասը»` հեղինակի ներկայությամբ]</ref>:։

«Խելքից պատուհասում» քննադատված են ռուսական հետամնաց ազնվական բարքերը:բարքերը։ Ֆամուսովների, Սկալոզուբների և նրանց շողոքորթող Մոլչալինների աշխարհի հետ բախվում է Չացկին:Չացկին։ Ֆամուսովյան Մոսկվան նրան հայտարարում է խելքից պատուհաս, իսկ նա իր անկեղծ սիրով դեպի հայրենիքը, իր բուռն ատելությամբ տգիտության, պահպանողականության, մորթապաշտության նկատմամբ, իր ազատատենչ գաղափարներով և ձգումներով, նա մի լուսավոր դեմք է, որը հալածվում և ծաղրվում է խավարամոլ շրջապատից:շրջապատից։ Չացկին հումանիստ է, ազատության համար մարտնչող, անհատի անկախության ջատագով:ջատագով։ Նրա հասարակական դրամայի վրա ավելանում է սիրո դրաման:դրաման։ Նրան ոչ ոք

չի հասկանում, ոչ Սոֆյան, որինսիրում է, որ նրա հայրը` Ֆամուսովը, ոչ Սկալոզուբը, որի հետ Ֆամուսովն ուզում է ամուսնացնել Սոֆյային, որ անգամ Ռեպիլովը:Ռեպիլովը։ Չհասկացված անհատի, մտածող մարդու դրամա է, որը բնորոշ է լուսավորական դարաշրջանի գեղարվեստական մտածողության համար: համար։