«Իվան Վազով»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:IvanVazov.jpeg|մինի|Իվան վազովՎազով]]

'''Իվան Վազով Մինչով''' ([[1850]]—[[1921]]), [[Բուլղարներ|բուլղար]] գրող, հասարակական գործիչ։

Սովորել է [[Պլովդիվի գիմնազիայում]]։ [[Թուրք]], լծից [[Բուլղարիա]]յի ազատագրվելուց հետո եղել է [[դատավոր]] [[Բերկովի|Բերկովից]] քաղաքում ([[1879]]—80), Մարզային ժողովի (Պլովդիվում) մշտական կոմիտեի անդամ ([[1880]]—[[1885]]), Բուլղարիայի լուսավորության մինիստրնախարար ([[1897]]—99)։ Հայտնի են Վազովի «[[Դրոշ և տավիղ]]» (1876), «Բուլղարիայի վիշտը» (1877), «Փրկություն» (1878) եռերգություն կազմող ժողովածուները, որոնք պատմում են թուրք,թուրքական լծի դեմ բուլղարների պայքարի մասին։

Հերոսական ռոմանտիկայի շնչով են համակված հայդուկային և հեղափոխ․հեղափոխական շարժման գործիչներին նվիրված «Լեռնակույտ»([[1879]], հրտ․ [[1880]]), «Զագորկա» ([[1882]], հրտ․ [[1883]]) պոեմները։ Վազովի հեղափոխ․հայրենասիրականհեղափոխահայրենասիրական պոեզիայի գագաթը «Մոռացվածների էպոպեան» (1881—84) քնարա-էպիկականքնարաէպիկական պոեմների շարքն է։Վազովիէ։ Վազովի ստեղծագործության մեջ մեծ աեղտեղ է գրավում ռուս-բուլղ․բուլղարական բարեկամության թեման։ [[1880]]-ական թուականթվականների քնարերգությունն աչքի է ընկնում թեմաների ու ժանրերի բազմազանությամբ («Տավիղ», 1881, «Դաշտեր և անտառներ», [[1884]], ժողովածուներ)։

1880-ական թվական սկզբին ՎազովՎազովը դիմել է արձակին։ «Մերժվածները» ([[1883]]—84-1884) վիպակը նվիրված է Ռումինիայում[[Ռումինիա]]յում գտնվող բուլղար տարագիրներին։ Վազովի գլուխգործոցը բուլղար ժողովրդի 1876-ի ապստամբությունը պատկերող «Լծի տակ» (1889—1890, [[հայ]], հրտ․ [[1903]]) ռեալիստական հերոսապատումն է, որը թարգմանվել է բազմաթիվ լեզուներով, մտել է համաշխարհային գրականություն։

901890-ական թվականթվականների սկզբին ՎազովՎազովը պատմահերոսական թեմաներից անցել է արդիականության հրատապ խնդիրներին։ «Նոր երկիր» ([[1896]]), «Կազալարի թագուհին» ([[1903]]) վեպերում և «Վիպակներ ու պատմվածքներ» (հ․ 1—3, [[1891]]—1893), «Քերծվածքներ ու բծեր» (հ․ 1—2, [[1893]]—95) ժողովածուներում, որոնք բուլղար գրականության մեջ հաստատեցին ռեալիստական կարճ պատմվածքի ժանրը, մերկացվում են բուրժուազիայի բարքերը։

ՎազովՎազովը նշանակալի ավանդ ունի նաև ազգ․ազգային թատրոնի ստեղծման գործում։ Դրամայի է վերածել «Մերժվածները» վիպակը, «Լծի տակ» վեպը։ ԴրելԳրել է միջնադարյան Բուլղարիայի կյանքից քաղված սյուժեներով պատմ․պատմական դրամաներ («Դեպի անդունդ»,1908, «Բորիսլավ», [[1909]], «Իվայլո», [[1911]]), ինչպես նաև կատակերգություններ («Փառքի թեկնածուները», [[1901]], «Եկամտաբեր պաշտոնի ետևից», 1903)։ Վազովի ստեղծագործությունը բուլղ․բուլղարական քննադատական ռեալիզմի զարգացման բարձրակետն է։