«Համաշխարհային օվկիանոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Համաշխարհային օվկիանոս''', [[ջրոլորտ]]ի հիմնական մասը, որը կազմում է վերջինիս 94,2 %-ը՝ 1338 մլն կմ²։ Շրջապատում է բոլոր [[մայրցամաք]]ներն ու [[աշխարհամաս]]երը, [[թերակղզի]]ներն ու [[կղզի]]ները։ Բնորոշ հատկանիշներից մեկը [[աղ]]ի առկայությունն է ողջ ջրային տարածքում։ Եթե Համաշխարհային օվկիանոսում լուծված աղի ամբողջ պաշարը նսվածքինստվածքի ձևով սփռվեր, ապա օվկիանոսի հատակին կգոյանար 57 մ հաստությամբ աղի շերտ<ref>Գագիկ Արծրունի - «Առաջինը: Հանրագիտարանային տեղեկատու»: [[Երևան]], Ան-Ջո ՍՊԸ հրատարակչություն, [[2007]]</ref>։

20-րդ դարի երկրորդ կեսին սկսվել է օվկիանոսների հատակի մշտաան և խորըուսումնասիրություն։խորը ուսումնասիրություն։ [[Ձայնախորաչափ]]ի մեթոդով կարողացան ավելի լավ հասկանալ օվկիանոսների հատակի ռելիեֆը, խորությունը։

Օվկիանոսի ջուրը դանդաղ է տաքանում և դանդաղ է սառում, որը մեղմացնում է երկրագնդի [[կլիմա]]ն։ Եթե չորային երկրներում Արեգակների ճառագայթների տակ գետինը տաքանում է 70-80&nbsp;°C, ապա օվկիանոսի ջրի մակերեսային շերտը՝ 28-30&nbsp;°C։ Մերձբևեռային շրջաններում ջուրը սառն է, բայց աղիության պատճառոպատճառով սառցակալում է ոչ թե 0&nbsp;°C-ի պայմաններում, այլ -1&nbsp;°C - -2&nbsp;°C-ում։ Այնուամենայնիվ Հյուսիսային սառուցյալ օվկիանոսում առաջանում է 1-3 մ հաստության սառցաշերտ։