8053
edits
Առանց խմբագրման ամփոփման
չ (ուղղագրական, փոխարինվեց: : → ։ (33)) |
No edit summary |
||
|
::<math>{{}_{87}{Fr}^{220} \rightarrow {}_{2}{He}^{4} + {}_{85}{At}^{216}}</math> + '''6,81ՄԷՎ'''
Այդ էներգիան բաշխվում է ճեղքման արգասիքների միջև՝ հակադարձ համեմատական իրենց զանգվածներին։ Տվյալ դեպքում աստատի ատոմի համար այն կազմում է՝ 6,
Եթե α-տրոհումը ուղեկցվում է γ-ճառագայթումով (ինչպես օրինակ <math>{{}_{92}{U}^{234}}</math>-ի աստիճանական α-տրոհման ժամանակ), ապա էներգիայի մի մասը դուրս է բերվում α-քվանտով։
α-մասնիկների կողմից առաջացրած իոնացման գծային խտությունը շատ մեծ է։ Օրինակ 5,4 ՄԷՎ էներգիայով <math>{{}_{84}{Po}^{216}}</math>-ից արձակվող α-մասնիկներն առաջացնում են 154 000 զույգ իոններ։ Քանի որ <math>{{}_{84}{Po}^{216}}</math>-ի α-մասնիկների վազքը օդում չի գերազանցում 3,85 սմ, ուստի 1 մմ վազքի դեպքում α-մասնիկը օդում կառաջացնի մինչև 4 000 զույգ [[իոններ]]։ Որքան մեծ է α-մասնիկների [[էներգիա]]ն, այսինքն արագ է դրանց թռիչքը, ապա այնքան փոքր է առաջացրած իոնացման խտությունը։ Աստիճանաբար ծախսվելով էներգիան α-մասնիկների վազքը նյութում դանդաղում է։ Այդ իսկ պատճառով թռիչքի վերջում դրանց կողմից առաջացրած իոնացման տեսակարար խտությունը մեծանում է 3-4 անգամ, իսկ այնուհետև ընկնում մինչև 0։
Քանի որ α-մասնիկների վազքը հակադարձ համեմատական է նյութի խտությանը, իսկ կենսաբանական [[հյուսվածք]]ը միջինում 730 անգամ խիտ է օդից, ապա α-մասնիկի վազքը, (<math>{{}_{84}{Po}^{210}}</math>) կենսաբանական հյուսվածքներում հավասար է մինչև 45 մկմ, սակայն իոնացման խտությունը շատ մեծ է։ Այն միջինում հավասար է 154 000։45 = 3420 զույգ իոնների 1 մկմ ճանապարհին։ Փոքր թափանցելիության հետևանքով α-մասնիկները կարող են լրիվ կասեցվել ստվերաթղթով, հագուստով, ռետինե ձեռնոցներով, վերնամաշկով։ Ուստի որպես արտաքին ճառագայթման աղբյուր դրանք վտանգավոր չեն, սակայն առավել վտանգավոր են [[օրգանիզմ]]ի ներսում, որտեղ կուտակվում են [[ֆագոցիտոզ]]ային միակորիզ համակարգում։
== Տես նաև ==
| |||