«Դվինի եկեղեցական ժողով (554)»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Dvin.jpg|250px|մինի|աջից|Դվինի կաթողիկե եկեղեցին]]

Ըստ Հովհաննես Գ Օձնեցու, [[Ասողիկ]] պատմիչի (10–11-րդ դարեր) և [[Մխիթար Գոշ]]ի (12–13-րդ դարեր), Դվինի Բ ժողովում է որոշվել [[Քրիստոս]]ի Ծննդյան և Մկրտության տոնը նշել միասին՝ հունվարի 6-ին (ինչպես տոնել են հայերը առաքյալներից սկսած), դավանել Քրիստոսի մեջ մեկ Աստվածամարդկային բնություն և «Սուրբ Աստված» երգը «խաչեցարով» երգել, ինչպես նաև սկիզբ է դրվել Հայոց նոր թվականին։ Ժողովն ընդունել է «Ուխտ միաբանության Հայոց աշխարհիս» գրությունը, որտեղ հիշված են միայն 3 տիեզերաժողովները, նզովվել են նեստորականությունը, պավլիանիտները (3-րդ դար, աղանդապետ, Սամոսատի եպիսկոպոս Պողոս Սամոստացու ուսմունքի հետևորդները) և մծղնեությունը։ Ժողովում ընդունվել են նաև 37 կանոններ, որոնք «Կանոնագիրք Հայոց»-ում հայտնի են «Կանոնք Ներսէսի կաթողիկոսի եվ Ներշապոհ Մամիկոնէից եպիսկոպոսի» անունով։ Կանոնները ոչ մի հիշատակություն չեն պարունակում դավանական, ծիսական կարևոր որոշումների մասին, այլ վերաբերում են միայն եկեղեցու և եկեղեցականների կարգ ու կանոնին։ Կանոնները չեն սահմանում մարմնական պատիժներ և դրամական տույժեր, այլ՝ միայն նզովքի, լուծման և ապաշխարության եկեղեցական պատիժներ։