Վիքիպեդիա

«Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ նկարիչ
| Ի ծնե տրված անունը = Caspar David Friedrich
| Բնօրինակ անուն ազգանուն = Caspar David FridrichFriedrich
| Պատկեր = Carl Johann Baehr - Bildnis des Malers Caspar David Friedrich.jpg
| անվանումը = Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ, 1836
Տող 18.
 
[[Պատկեր:Friedrich C D autograph.png|աջից|Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխի ստորագրությունը|մինի]]
'''Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ''' ([[Գերմաներեն|գերմ]].՝ Caspar David FridrichFriedrich, 5 սեպտեմբերի, 1774([[Գրայֆսվալդ]])-7 մայիսի, 1840 ([[Դրեզդեն]]))՝ [[գերմանացի]] [[գեղանկարիչ]], [[գրաֆիկ]] և [[գծանկարիչ]]։ Նա հանդիսանում է գերմանական վաղ [[ռոմանտիզմ]]ի նշանավոր ներկայացուցիչներից մեկը։ Իր՝ գեղագիտական ազդեցության վրա հիմնված նոր աշխատանքներով, որոնք սենտիմենտալ տարրեր էին պարունակում և հակադրվում էին ռոմանտիզմի ընդունված գաղափարներին՝ նա մեծապես նպաստել է ժամանակակից արվեստի զարգացմանը։ Ֆրիդրիխի գլխավոր ստեղծագործություններում [[բարոկկո]]յի և [[կլասիցիզմ]]ի բնանկարչության ավանդույթների խզումն ընթանում է հեղափոխական ոճով։ Այս նկարների հիմնական թեմատիկան և մոտիվները միավորում են բնապատկերն ու կրոնը միայնության, մահվան, այնկողմյան պատկերացումների ու կորստյան հույսի այլաբանությունների հետ։ Ֆրիդրիխի՝ աշխարհի և ինքնաճանաչողության մելանխոլիկ պատկերները հանդիսանում են ռոմանտիզմի դարաշրջանի նկարչի կերպարի ձևավորման օրինակներ։ Նկարիչն իր գործերում առաջ է քաշում թեմատիկ ազատ տարբերակներ, որոնք դիտողին իր զգայական աշխարհով ներգրավվում են մեկնաբանության գործընթացի մեջ։ Նկարների թեմատիկ ազատությունը 20-րդ դարում Ֆրիդրիխի գործերի վերանայման արդյունքում հանգեցնում է զանազան վերլուծությունների, ինչպես նաև արվեստաբանական, փիլիսոփայական, գրականագիտական, հոգեբանական և աստվածաբանական տեսությունների ստեղծմանը։
 
== Կենսագրություն ==
Տող 52.
 
<gallery>
Emilias Kilde.jpg|Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ՝ «''Էմիլիաս Քիլդե»'', 1797
ErnstTheodorJohannBrückner.jpg|Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ՝ «''Էրնսթ Յոհան Բրյուկներ»'', 1798
Szene aus Schillers Räuber.jpg|Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ՝ «''Դրվագ Շիլլերի «Ավազակներ»-ից՝ Ֆրանց և Դանիել»'', 1799
Weg zwischen den Bäumen mit Reiter.jpg|Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ՝ «''Հեծյալները սաղարթախիտ ծառերի միջի ճանապարհին»'', 1800, փորագրություն
</gallery>
 
Տող 69.
 
Գրայֆսվալդում նա անդրադարձել է Էլդենայի վանքի մոտիվներին, որոնք կենտրոնական դեր են խաղում նրա ողջ ստեղծագործական կյանքում։ Այս նկարները հանդիսանում են մահվան տեսիլի, քայքայման ու հին հավատի կործանման խորհրդանիշներ։
1803 թվականի հուլիսին նա տեղափոխվեց Դրեզդենի իր ամառանոցը։ Ենթադրվում է, որ 1801 թվականից նա ընկնում է հոգեկան ծանր ապրումների մեջ, որոնք ուղեկցվում էին պարբերաբար կրկնվող դեպրեսիվ նոպաներով, որոնք նրան իվերջո հասցրեցին ինքնասպանության փորձի, ինչը տարբեր աղբյուրների վկայությամբ նա պետք է կատարած լինի 1801 թվականին<ref name="Börsch-SupanS128">Hemut Börsch-Supan: ''Caspar David Friedrich. Gefühl als Gesetz.'' Deutscher Kunstverlag, Berlin 2008, S. 128</ref> կամ 1803-ից 1805 թվականն ընկած ժամանակահատվածում<ref>Carsten Spitzer: ''Zur operationaliserten Diagnostik der Melancholie Caspar David Friedrichs. Ein Werkstattberiecht.'' In: Matthias Bormuth, Klaus Podoll, Carsten Spitzer: ''Kunst und Krankheit. Studien zur Pathographie.'' Wallstein Verlag Göttingen 2007, S. 87</ref>։ Իր ժամանակակիցների հաղորդմամբ՝ նա 1803-1804 թվականներին երկար ժամանակ հիվանդ էր, և նրա աշխատանքային գործունեությունը գրեթե ավարտվել էր։ Հնարավոր է, որ այս ճգնաժամի սրման պատճառ է հանդիսացել անհաջող սիրային պատմությունը<ref name="Börsch-SupanS128" />, möglicherweiseամենայն zuհավանականությամբ JuliaՅուլիա StoyeՇթեյեի հետ, dieով Schwägerinնրա seinesեղբոր՝ BrudersՅոհանի Johannհարսնացուն էր, dieում FriedrichՖրիդրիխը 1804նկարել inէ einemհարսի Hochzeitskleidզգեստով 1804 zeichnete.թվականին<ref>Christina Grummt: ''Caspar David Friedrich. Die Zeichnungen. Das gesamte Werk''. 2 Bde., München 2011, S. 397</ref>։ 1800 թվականից Ֆրիդրիխին հետաքրքրում էր միայն մահվան թեման։ Նա իր կտավներում մի քանի անգամ նույնիսկ հուղարկավորության տեսարան է պատկերել։
 
{{Մեջբերում|Warum die Frag ist oft an mich ergangen/ Wählst Du zum Gegenstand der Malerei/ So oft den Tod, Vergänglichkeit und Grab?/ Um ewig einst zu leben,/ muß man sich oft dem Tod ergeben.|Autor=Caspar David Friedrich|ref=<ref>Sigrid Hinz (Hrsg.): ''Caspar David Friedrich in Briefen und Bekenntnissen.'' Henschelverlag Kunst und Gesellschaft, Berlin 1974, S. 82</ref>}}(Caspar David Fridrich)
Տող 88.
[[Պատկեր:Greifswald Caspar David Friedrich Denkmal3.jpg|մինի|Կասպար Դվաիդ Ֆրիդրիխի արձանը Գրայֆսվալդում]]
* 1972 ''Ռոմանտիկ բնապատկերներ Դրեզդենում'', Լոնդոն<ref>William Vaughan, Helmut Börsch-Supan, Hans Joachim Neidhardt: ''Caspar David Friedrich, 1774–1840. Romantic Landscape Painting in Dresden''. The Tate Gallery, London 1972, 6. September bis 15. Oktober, ISBN 0-900874-35-X</ref>
* 1974 ''Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխ 1774–1840, արվեստը 1800-ական թվականներին'' Համբուրգի արվեստի թանգարան<ref>Werner Hofmann (Hrsg.): ''Caspar David Friedrich 1774–1840, Kunst um 1800.'' Ausstellung der Hamburger Kunsthalle vom 14. September bis 3. November 1974. Prestel, München und Hamburger Kunsthalle 1974, ISBN 3-7913-0095-4</ref>
* 1974 ''Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխն ու իր շրջանակը'', Դրեզդեն<ref>''Dresden Gemäldegalerie Neue Meister. Caspar David Friedrich und sein Kreis. '' Dresden 1974, Ausstellung der Staatlichen Kunstsammlungen Dresden im Albertinum vom 24. November 1974 bis 16. Februar 1975</ref>
* 1974 ''Կասպար Դավիդ Ֆրիդրիխն ու իր շրջանակը'', Լայպցիգ<ref>''Caspar David Friedrich und sein Kreis'' Museum der Bildenden Künste Leipzig; Ausstellung zum 200.Geburtstags von Caspar David Friedrich; 9. März – 20. April 1974, Leipzig 1974</ref>
Տող 137.
 
=== Թատրոն===
Ենթադրվում է, որ «Երկուսը՝ լուսնին նայելիս» կտավը Սամուել Բակետն օգտագործել է 1936 թվականին՝ իր վեցամսյա ժանապարհորդության ընթացքում «Գոդոթի սպասումով» պիեսի բեմադրման ժամանակ<ref>James Knowlson: ''Damned to Fame. The Life of Samual Beckett''. London 1996, S. 254, 378, 609</ref> Die beiden Figuren des Gemäldes verwandelten sich auf der Theaterbühne in die Landstreicher Wladimir und Estragon. Beckett ersetzte Friedrichs Einladung an den Betrachter zur Kontemplation durch eine Provokation, bei der es nicht um den Inhalt der Erwartung geht, sondern um die Fragwürdigkeit des Wartens.<ref>Hilmar Frank: ''Aussichten ins Unermessliche. Perspektivität und Sinnoffenheit bei Caspar David Friedrich''. Akademie Verlag, Berlin 2004, S. 212</ref>։
 
=== Գրականություն Ֆրիդրիխի մասին===
Տող 384.
| 121 × 170 սմ
| 1945 վնասվել է
|
|-
| [[Պատկեր:Caspar David Friedrich 070.jpg|100px]]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Կասպար_Դավիդ_Ֆրիդրիխ» էջից