«Դավիթ Անհողին»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 23.
[[1045]] թվականին Բյուզանդիայի կողմից Անիի Բագրատունյաց թագավորության կործանումից հետո ինչպես [[Սյունիքի թագավորություն|Սյունիքի]] ու [[Կարս-Վանանդի թագավորություն|Կարս-Վանանդի]], այնպես էլ Տաշիր-Ձորագետի Կյուրիկյան թագավորությունները հայտնվեցին անկախ կարգավիճակում։ Սակայն Տաշիր-Ձորագետի թագավորությանն աստիճանաբար սպառնալու էր գալիս մի նոր վտանգ, ի դեմս Բագրատ IV-ի ժամանակ հզորանալու ուղին բռնած վիրաաբխազական թագավորության։ Դրանից ելնելով՝ Դավիթ Անհողինը փորձում էր խանգարել Բագրատ Դ-ի՝ Վրաստանի միավորմանն ուղղված ջանքերը, առավել ևս, որ իր որդի Գագիկին պատկանող Կախեթ-Հերեթի թագավորության անկախությունը վտանգված էր։ Հենց դրանով է բացատրվում Բագրատ IV-ի ամենահզոր կենտրոնախույս հակառակորդին՝ Թռեղքի իշխան Լիպարիտ Բագվաշին, Դավիթ Անհողինի բացահայտ աջակցությունը։ 1047 թվականի ամռանը Սիսարեթ կոչվող վայրում Լիպարիտը, որի հավաքած զորքի կազմում էին նաև Դավիթ Անհողինի ու Գագիկի զորքերը, պարտության մատնեց Բագրատ IV-ի բանակին։<ref>Քարթլիս ցխովրեբա, էջ 300-301, հատոր 1, Թբիլիսի, 1955թ</ref>
{{Տեղեկաքարտ Հաջորդականություն2
| Նախորդող = [[Կյուրիկե Ա]] 978-989
| Հաջորդող = [[Կյուրիկե Բ]] 1050–1089
| Ցուցակ = Լոռու արքա<br />Դավիթ Անհողին
| Տարիներ = 989 - 1050
| bcolor =
| color1 = #FF0000
| color2 = #819FF7
| color3 = #FE642E
}}
== Աղբյուրներ ==
* [http://hpj.asj-oa.am/2701/1/2009-2-3(224).pdf Արտաշես Շահնազարյան «Տաշիր-Ձորագետի Կյուրիկյան թագավորության առաջացաումն ու հզորացումը»]
| |||