«Գուգարաց թեմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 41.
Արևելյան Հայաստանի՝ Ռուսաստանի կազմի մեջ մտնելուց հետո, [[1836]] թ. կանոնադրությամբ (պոլոժենիե), կայսրության տարածքում բնակվող հայության համար հաստատվեց եկեղեցական վեց թեմ՝ Երևանի, Ղարաբաղի, [[Վրաստանի թեմ|Վրաստանի]], Շիրվանի, [[Աստրախանի թեմ|Աստրախանի]], [[Նոր Նախիջևանի և Բեսարաբիայի թեմ|Բեսարաբիայի և Նոր Նախիջևանի]]։ Երևանի թեմն ընդգրկում էր այժմյան Հայաստանի ողջ տարածքը՝ ներառյալ Նախիջևանի և Սուրմալուի գավառները։ Թեմի առաջնորդանիստը Երևանն էր, սակայն այն ուներ առաջնորդական փոխանորդների կողմից կառավարվող վարչատարածքային միավորներ (վիճակներ) [[Ալեքսանդրապոլ]]ում, [[Նախիջևան]]ում (Հին Նախիջևան), Տաթևում, ավելի ուշ՝ Կարսում։
Ըստ այդմ էլ` [[1836]] թ. Հաղպատի եպիսկոպոսական աթոռը վերացվեց, և Հաղպատը շարունակեց գործել որպես վանք և Սոմխեթ կամ Բորչալու վիճակի ու Ղազախի հոգևոր կենտրոն։
[[Պատկեր:Gougarats Diocese.jpg|մինի|աջից|Գուգարաց թեմի վարչական շենքըառաջնորդարանը]]
 
=== Գուգարքը Ռուսական կայսրության կործանումից հետո ===