'''Անդրեյ Ցոլակի Ամատունի''' (10[[1928]], [[հունվարի 192810]], [[Սանկտ Պետերբուրգ|Լենինգրադ]] — 1[[1999]], [[մայիսի 19991]]), հայ սովետական ֆիզիկոս-տեսաբան։ Ֆիզմաթ. գիտությունների դոկտոր ([[1972]])։ [[ՀՀ ԳԱԱ]] [[ակադեմիկոս]] (1996): ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ ([[1991]]):
== Կենսագրություն ==
ԾնվելԱնդրեյ Ամատունին ծնվել է 1928 թվականի հունվարի 10-ին, Լենինգրադում։ Ավարտել է [[Մոսկվայի պետական համալսարան|Մոսկվայի Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանըհամալսարան]]ը (1950)։ 1965–731965-ին1973 թթ. եղել է ՍՍՀՄԽՍՀՄ ատոմային Էներգիայի օգտագործման պետական կոմիտեի [[Երևանի ֆիզիկայի ինստիտուտիինստիտուտ]]ի դիրեկտորիտնօրենի առաջին տեղակալն էրտեղակալ, իսկ 1973-ից՝դիրեկտորը։թվականից՝ Ա-իդտնօրեն։ Ամատունու առաջին աշխատանքները վերաբերում են անտիֆերոմագնիսականության քվանտային տեսության պրոբլեմներին։խնդիրներին։ Մասնակցել է Երևանի էլեկտրոնային օղակաձև արագացուցիչի ֆիզիկական սկզբունքների մշակմանը։ Հետազոտել է անցումային ճառագայթման որոշ հատկություններ (անցումային ճառագայթումը երկու միջավայրերի ընդհանուր սահմանում, անցումային ճառագայթումը միջավայրի տարածական դիսպերսիայի դեպքում ևնև այլն)։ 1963-իցզբաղվումթվականից զբաղվել է տարրական մասնիկների տեսության տարբեր հարցերով։ Կոմպլեքս մոմենտների տեսությամբ հաշվել է մեզոնների ֆոտոծնումը (վեկտորական՝ <math>\rho, \mu, \phi</math> և պսևդոսկալյար՝ <math>k+, ko</math>), տարրական մասնիկների ոչ գծային խնդիրներ լուծելու համար կիրառել ֆունկցիոնալ անալիզի մեթոդներ։ Մասնակցել է Նոր Ամբերդի միջազգային փորձարարական և տեսական ֆիզիկայի դպրոցի կազմակերպմանը, այդ դպրոցում կարդացած զեկուցումների խմբագրմանն ու հրատարակմանը։ 1950-ից թվականից տեսական ֆիզիկա է դասավանդումդասավանդել [[Երևանի պետական համալսարանում։համալսարան]]ում։
== Պարգևներ ==
Պարգևատրվել է Հոկտեմբերյան հեղափոխության, Աշխատանքային կարմիր դրոշի, ՌԴ Բարեկամության շքանշաններով։ ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1991):
