'''Հնաբանություն''', լեզվական միավորներ ([[Քերականություն|քերականական]] ձևեր, [[բառ]]եր, շարահյուսական կառուցվածքներ), որոնք դուրս են եկել գործակլյդֆդյցֆբսղցյիեդֆւդօդււդնիգործածությունից կենդանի [[Լեզու|լեզվի]] տվյալ փուլում։ Սովորաբար հնաբանություններին փոխարինում են [[նորաբանություն]]ները (նորաստեղծ բառեր, փոխառություններ, արտահայտություններ և այլն)։ Հնաբանություններից առանձնանում են պատմական բառերը, որոնցով անվանված են հասարակական կյանքից դուրս եկած երևույթներ, առարկաներ (սեպուհ, նախարար, գահասրահ)։ Պատմական բառերը չունեն իրենց համարժեքները ժամանակակից լեզվում։ Երբեմն անհրաժեշտաբար հնաբանությունները կարող են կենսունակություն ձեռք բերել և օգտագործվել կենդանի խոսքում։ Սովորաբար հնաբանությունները ոճական երանգավորման նպատակով գործածվում են գեղարվեստական երկերում։
