«Մաթեյ Էմանոիլի Սոկոր»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մաթեյ էմանոիլի Սոկոր''' ({{lang-en|Sokor}}) ([[1908]]-[[1980]]), ռումին հայազգի [[կոմպոզիտոր]] և [[դիրիժոր]]։ ՌՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ ([[1951]])։ ՌՍՀ Ակադեմիայի թղթակից անդամ ([[1952]])։ Սովորել է Բուխարեստի ([[1927]]-[[1929]]), կատարելագործվել Լայպցիգի ([[1930]]-[[1933]]) կոնսերվատորիաներում։ [[1945]]-[[1952]] թվականներին եղել է [[Բուխարեստ|Բուխարեստի]] Ռադիոկոմիտեի, 1949-1954 թվականներին՝ ՌՍՀ-ի կոմպոզիտորների միության նախագահը։ ՌՍՀ-ի Պետական հիմնի երաժշտության (կատարվել է [[1953]]-[[1977]] թվականերին) հեղինակն է։ Գրել է՝ «Պարոն Լեոնիդա» օպերան (ըստ Ցո․ Լ․ Կարաջալեի, [[1978]]), մենակատարների, [[Երգչախումբ|երգչախմբի]] և նվագախմբի համար՝ «Մայր» ([[1949]], ՌՍՀ պետական մրցանակ, [[1951]]), «Խաղաղության երգը» ([[1960]]) [[Պոեմ|պոեմները]], «Բորզեշտի կաղնին» օրատորիան (խոսք՝ Դ․ Դեշլիուի, [[1966]]), [[Նվագախումբ|նվագախմբի]] համար՝ «Կելուշ և Սիրբա» ժողովրդական պարեր (1952), Ռապսոդիա, ջութակի ([[1955]]), [[կլառնետ|կլառնետի]], [[վալդհորն|վալդհորնի]] և [[թավջութակ|թավջութակի]] ([[1939]]) կոնցերտները, կամերագործիքային անսամբլներ, խմբերգեր, երգեր են։ Պարգևատրվել է ռումին, շքանշաններով։▼

{{ՀՍՀ}}▼

[[Կատեգորիա:Կոմպոզիտորներ]]▼