Գետնանուշը ջերմասեր, լուսասեր և խոնավասեր [[բույս]] է: [[Սերմ]]երը սկսում են ծլել [[12]]-[[14014]] [[ջերմաստիճան]]ի պայմաններում: Ծիլերը շատ զգայուն են սառնամանիքների նկատմամբ և ջերմաստիճանը մինչև մինուս [[10]] իջնելու դեպքում մահանում են: Աշնանային 1,5-[[20]] սառնամանիքները վնասում են վեգետատիվ զանգվածին, իսկ մինուս [[80]]-ի դեպքում հողից փորված թարմ ունդերի սերմերը կորցնում են ծլունակությունը: Գետնանուշի աճի և զարգացման համար լավագույն ջերմաստիճանը [[25]]-[[300]] է, [[12]]-[[130]]-ից ցածր ջերմության դեպքում պտուղներ չեն կազմակերպվում: Գետնանուշը պահանջկոտ է խոնավության նկատմամբ, հատկապես ծաղկման սկզբից մինչև [[պտուղ]]ների կազմակերպման վերջը: Ցանքից մինչև ծաղկումն ընկած ժամանակահատվածում գետնանուշը խոնավության նկատմամբ պակաս պահանջկոտ է: Այդ ժամանակ այն բավարար չափով է տանում երաշտը: Ունդերի հասունացման ժամանակ պակասում է գետնանուշի ջրի պահանջը: Ավելորդ խոնավության դեպքում երկարում է վեգետացիոն շրջանը և ավելանում է հասունացած ունդերի քանակը: Գետնանուշի համար լավագույնը թեթև մեխանիկական կազմ ունեցող սևահողերն են: Գետնանուշի համար պիտանի չեն անստրուկտուր, աղակալած և ճահճացած հողերը, ինչպես նաև այն հողամասերը, որոնց վրա կանգնում են ջրերը:
