Ծերունի Փոյնդեքսթերի [[զարմիկ]]ը՝ պաշտոնաթող [[կապիտան]] Քասսիուս Քոլհաունը, նույն պահին ատեց նոր հերոսին, հիմնականում նրա համար, նախ որ ինքն էր ուզում [[ամուսնություն|ամուսնանալ]] Լուիզայի հետ, մյուս կողմից իր [[վախկոտություն|վախկոտության]] ու [[հպարտություն|հպարտության]] պատճառով։
Շուտով այն բանից հետո, Փոյնդեքսթերները բնակություն հաստատեցին Կասա-դել-Կորվոյում, պլանտատորը կազմակերպում է մեծ ընդունելություն՝ նվիրված հաջող տեղափոխմանը և [[Տեխաս]]ի [[բարձր հասարակություն|բարձր հասարակության]] հետ ավելի մոտիկից ծանոթանալու համար:համար։ Այս ընդունելությանը մասնակցում էր նաև Մորիս Ջերալդը, որը խոստացել էր պլանտատորի ընտանիքին առաքել երկու տասնյակ [[մուստանգ|վայրի ձիեր]]:։ Իռլանդական [[ավանդույթ]]ի համաձայն՝ նա նվիրում է հազվագյուտ ու թանկարժեք մուստանգ պլանտատորի աղջկան, որով ավելի է հրավառում նրա սրտում սերը և ատելությունը դեպի իր [[զարմիկ]]ը:ը։ Վերջինս նույն պահին որոշում է իր ճանապարհից հեռացնել երիտասարդ ձիավարին:ձիավարին։ Պլանավորելով Մորիսի սպանության հրեշային պլան՝ նա որոշում է այն ի կատար ածել հաջորդ գիշեր, գյուղի [[բարում]], որը ձևավորվել էր Ինջ ամրոցի շուրջ:շուրջ։ Նա իբրև թե միամտաբար հրում է իռլանդացուն, նա պատասխանեց նույն կերպ:կերպ։ Ծագած [[վիճաբանություն]]ը ավարտվեց [[մենամարտ]]ով:ով։ Քոլհաունը ակնհայտորեն թերագնահատել էր իր հակառակորդին, որով և վճարեց կենդանի մնալ միայն Մորիսի [[մեծահոգություն|մեծահոգության]] շնորհիվ:շնորհիվ։ Այսպիսով, հաղթելով այդ մենամարտում՝ ձիավարը վաստակեց տեղի բնակչության և ամրոցի սպաների հարգանքը, ինչպես նաև ստիպեց պաշտոնաթող կապիտանին [[խուճապ|խուճապահար]]ահար վախենալ իրենից:իրենից։
Քոլհաունը չի նահանջում Մորիսին սպանելու մտքից, բայց արդեն ոչ իր ձեռքերով՝ այլ վճարելով մեկ այլ ձիավարի՝ [[հանցագործ]] Միգուել Դիասին:Դիասին։ Դիասը իմանալով, որ [[հնդկացիներ]]ը կանգնել են կռվի ուղու վրա, ուրախությաբ համաձայնում է այս գործին:գործին։
