«Եղնջացան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Միայն անամնեզը կարող է բավարար լինել ախտորոշման համար, եթե հաստատվում է պատճառահետևանքային կապը, այսինքն ռեակցիան առաջանում է սննդի ընդունումից քիչ անց, մեկից ավելի անգամներ։ Եղնջացանի սննդային գործոններն են կաթը, ձուն, ձուկը, ընկուզեղենը և մրգերը։ Եթե կասկած կա, ապա կատարվում է սննդի օրալ հրահրման փորփ է արվումփորձ կամ կասկածելի սննդամթերքի կամ սննդահավելումի բացառման ստանդարտ գործընթաց է կատարվում։գործընթաց։ Այս ամենը պետք է արվի միայն համապատասխան բժշկական հսկողության տակ։

Դեղերը ևս սուր եղնջացանի կարևոր պատճառներից են։ Որպես պատճառային գործոն հաճախ հանդես են գալիս հակաբիոտիկները և ցիկլօքսիգենազայի պաշարիչները, ինչպիսիք են ասպիրինը և ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերը։ Այնուամենայնիվ մի շարք այլ դեղեր, ներառյալ միզամուղները[[միզամուղներ]]ը, հակահիպերտենզիվները[[հակահիպերտենզիվներ]]ը, տրանկվիլիզատորները[[տրանկվիլիզատորներ]]ը և [[մկանային միոռելաքսանտներըմիոռելաքսանտներ]]ը, ևս կարող են առաջացնել ռեակցիա։