«Հիմնական բառաֆոնդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 7.
Լեզվի բառային հիմնական ֆոնդի կորիզն են կազմում [[Արմատ (բառագիտություն)|արմատ]]ներն ու արմատական բառերը, որոնք հիմք են ծառայում բազմաթիվ բաղադրյալ բառերի համար։
 
Հայոց լեզվի հիմնական բառաֆոնդը ձևավորվել է նրա կազմավորման ընթացքում, ընդգրկում է [[բնիկ հայերեն բառեր|բնիկ հայերեն]], այսինքն` [[Հնդեվրոպականհնդեվրոպական լեզուներնախալեզու|հնդեվրոպական նախալեզվից]] ժառանգած և այլ ժողովուրդներից փոխառյալ բառերը, որոնք այլ ժողովուրդների ու քաղաքակրթությունների հետ ունեցած մշակութային, տնտեսական ու քաղաքական հարաբերությունների բնականոն արդյունքը կամ հետևանքն են հանդիսանում։
 
Բառային հիմնական ֆոնդին հատուկ է նրա ոչ մեծ ծավալը, կայունությունը, գործածության տևականությունը։ Նրա համեմատական կայունությունից էլ բխում է մյուս կարևոր առանձնահատկությունը` ժառանգորդությունը, փոխանցումը սերնդից սերունդ։ [[Մորիս Սվոդեշ|Սվոդեշի]] կարծիքով` լեզվի հիմնական բառաֆոնդը փոփոխման է ենթարկվում հավասար արագությամբ, ըստ որում, յուրաքանչյուր հազարամյակի ընթացքում դուրս է ընկնում բառերի 15 %-ը<ref>*[[Աշոտ Սուքիասյան|Ա. Սուքիասյան]], Ժամանակակից հայոց լեզու, [[Երևան]], 2008, էջ 141:</ref>։