'''Լերդախոտ''' ({{lang-lat|''Teucrium''}}), զարոշ, գետնակաղնի, կենարար, խուլեղինջազգիների (շրթնածաղկավորներ) ընտանիքի բազմամյա, հազվադեպ՝ միամյա խոտաբույսերի, կիսաթփերի կամ թփերի ցեղ։ == Տեսակներ == Հայտնի է մոտ 100 (այլ տվյալներով՝ 300), [[Հայաստանի Հանրապետություն]]ում՝ 8 տեսակ՝ լերդախոտ արևելյան (T. ''Teucrium orientale''), լերդախոտ ալեհեր (T.''Teucrium polium''), լերդախոտ սովորական (T.''Teucrium chamaedrys''), լերդախոտ մանրածաղիկ (T.''Teucrium parviflorum'') և այլն։ Տարածված է բոլոր [[մարզ]]երում (հատկապես՝ միջին լեռնատափաստաններում և [[անտառ]]ային գոտում)։ Աճում է չոր, քարքարոտ, ավազոտ լանջերին։ Ցողունը քառանիստ է, բարձրությունը՝ 10-50 սմ։ Տերևները խաչաձև հակադիր են, երկարավուն-օվալաձև, փետրաթիակաձև կամ փետրաձև կտրտված։ Ծաղիկները կեղծ տերևանութային են, կապույտ, ծիրանագույն, երբեմն՝ սպիտակ կամ դեղին՝ հավաքված ողկուզանման, հասկանման կամ գլխիկանման [[ծաղկաբույլ]]երում։ Ծաղկում է [[հուլիս]]-[[օգոստոս]]ին։ Պտուղն [[ընկուզիկ]] է։ Որոշ տեսակներ [[դեղաբույսեր]] են. պարունակում են եթերայուղեր, դառը և աղաղող նյութեր, ասկորբինաթթու և այլն։ Ժողովրդավարական բժշկության մեջ օգտագործում են որպես ախորժաբեր, լեղամուղ միջոց և այլն։ Լերդախոտ գորշը (T. canum) [[Կովկաս]]ի հազվադեպ բնաշխարհիկ է, հանդիպում է [[Արթիկ]]ի շրջակայքում ([[Շիրակ]]ի մարզ), աճում է միջին լեռնային գոտում՝ կավոտ և քարքարոտ լանջերին (1800 մ բարձրություններում)։
