«Թաթուլ Հուրյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չաշխատող հղումի ջնջում
No edit summary
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 1.
'''Թաթուլ Սամսոնի Հուրյան (Խաչատրյան)''' ([[1912]], գյուղ [[Թաջրլու]] ([[Սուրմալու]] գավառում) - [[հունիսի 21]], [[1942]], զոհվել է [[Սևաստոպոլ]]ի համար մղված մարտում), [[հայ]] բանաստեղծ։
Թաթուլ Սամսոնի Հուրյան (Խաչատրյան) ծնվել է [[1912 ]]թ. [[հուլիսի 4]]-ին Արևմտյան Հայաստանի Սուրմալուի գավառի [[Թեջրլու ]]գյուղում, չքավոր ընտանիքում գյուղացու ընտանիքում:Նա աչք է բացել համատարած վշտի ու կարիքր մեջ : Շուտով գալիս են աղետի տարիները.սկսվում է սկսվում է համաշխարհային պատերազմը,որը սանձազերծեց թուք բարբարոսներին:Այնուհետև հաջորդում է ջարդերի շրջանը:Խուսափելով համատարած բնաջնումից լքելով հայրենի տունը ` Հուրյանենց ընտանիքը բռնեց գաղթի տառապալից ճանապարհը և անցավ Անդրկովկաս.:Նրանք բնակություն հաստատեցին Երևանից ոչ հեռու գտնվող Փարաքար գյուղում,այնուհետև տեղափոխվեցին Զեյվա (այժմ [[Տարոնիկ]]): Հենց այստեղ էլ 1920թ. մահանում է Թաթուլի մայրը` Սաթենիկ Խաչատրյանը: Մոր մահը ցնցում է երեխային:Այդ խոր վիշտը նրա հոգում ապրում է երկար տարիներ.
 
Թաթուլի հայրը` Սամսոն Եսայի Խաչատրյանը, կնոջ մահից հետո իր երկու երեխաների` Թաթուլի և Անգինի (ծնված 1914թ.) հետ տեղափոխվում են Հոկտեմբերյանի շրջանի Էվջիլար (այժմ Արազափ) գյուղը:Նույն թվականին Սամսոն Խաչատրյանը բարեկամների խորհրդով նորից ամուսնանում : Թաթուլի հայրը մկջահասակ,կենսուրախ , անմիջական բնավորությամբ հողի աշխատավոր էր : Հաճախ էր երեխաներին պատմում հեքիաթներ , լեգենդներ , առակներ: Աշխատանքի ընկերները հաճախ էին խնդրում հետաքրքիր պատմություններ պատմել :Նույնիսկ պատրաստ էին նրա փոխարեն աշխատել, միյայն թե չզրկվեն նրան լսելու բավականությաունից:Ոչ մի կրթության չուներ բայց տառաճանաչ էր , բայց տառաճանաչ էր:Թաթուլը իր ստեղծագործելու շնորքը ժառանգել էր հորից: Մանուկ Թաթուլը ութ տարեկանից արդեն հոգսի մեջ էր, զբաղվում էի գյուղական զանազան աշխատանքով: Հուրյանի լույս տեսած երգերի ժողոցածուների մի մասը բացվում է 《[[Աստղ]]》 բանաստեղծությամբ,որը պոետի մանկության ու երազների սքանչելի պատկերն էր տալիս:Նկարագրելով գիշերը` << [[վառվող ու մարող աստղերով]]>>, հոգեբանական մի պահի միջոցով Հուրյանը հիշում է իր մանկությունը, բարկ տատին և նրա չարագուշակ զրուցը , թե իր նորածին թոռը աստղից զուրկ է.
Թաթուլ Հուրյանը [[Արցախ]]ի գրական միավորման հիմանդիրներից և առաջին անդամներից մեկն է եղել։ Նա արժանացավ [[Եղիշե Չարենց]]ի քաջալերանքին և բարձր գնահատականին։
 
Ավարտել է [[Մոսկվա]]յի խմբագրա-հրատարակչական ինստիտուտի գրական ֆակուլտետը (1931)։ Բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում հայրենասիրական պաթոսով («Հասակ», 1934, «Աստղ», 1943, «Բանաստեղծություններ և պոեմներ», 1949, «Հուշարձան», 1970 և այլ ժողովածուներ)։
 
Խորհրդային տարիներին մեղադրվել է ազգայնականության մեջ, հալածանքների պատճառով թողել է Բաքուն և եկել [[Արցախ]]։ Հետագայում ուղարկվել է ռազմաճակատի ծանր գիծ, որտեղ և զոհվել է։
 
==Արտաքին հղումներ==