«Քսան հազար լյո ջրի տակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''«Քսան հազար լյո ջրի տակ»''' (հին ռուսական թարգմանություններում հիշատակվում է «Ութսուն հազար մղոն ջրի տակ», «80 000 կիլոմետր ջրի տակ»; {{lang-fr|Vingt mille lieues sous les mers}}, բառացիորեն «Двадцать тысяч льё под морями»), ֆրանսիացի գրող [[Ժյուլ Վեռն|Ժյուլ Վեռնի]]ի դասական գիտա-ֆանտաստիկ վեպը` հրատարկված [[1870]] թվականի [[մարտի 20]]-ից [[1870]] թվականի [[հունիսի 20]]-ն ընկած ժամանակահատվածում` Magasin d’éducation et de récréation ամսագրում և լույս ընծայված առանձին հրատարակությամբ [[1870]] թվականին:թվականին։ Վեպում պատմվում է մտածածին կապիտան Նեմոյի և նրա ստորջրյա սուզանավ «Նաուտիլուս»-ի մասին նրա ուղևորներից մեկի` բնական պատմության թանգարանի պրոֆեսսոր Պիեռ Արոննաքսի խոսքերով: խոսքերով։

Առաջին նկարազարդ հրատարակությունը (բնօրինակը նկարազարդ չէր), հրատարակված Պիեռ Ժյուլ Էտցելի կողմից, պարունակում է նկարիչներ Ալֆոնսա դե Նեվիլի և Էդուար Ռիուի բազմաթիվ աշխատանքներ:աշխատանքներ։

Վեպի անվանումը վերաբերվում է տարածությանը, անցկացված ծովի մակերեսից ցած, այլ ոչ թե ընկղմվան խորությանը, քանզի 20 000 լյոն դա մոտավորապես Երկրագնդի 2 հասարակածն է:է։ Ամենամեծ խորությունը, որը հիշատակվում է գրքում դա 4 լյոն է (մոտավորապես 22 կիլոմետր` համարյա 2 անգամ [[Մարիանյան իջվածք|Մարիանյան իջվածքից]]ից խոր` [[Երկրագունդ|Երկրագնդի]] ամենամեծ խորությունից):։ Վեպի ֆրանսիական անվանումը ծովերի մասին խոսում է հոգնակի թվով, նկատի ունենալով «յոթ ծովերը», որով նավարկել են վեպի հերոսները: հերոսները։

[[XIX դար]]ի երկրորդ կեսին ծովագնացների աչքին սկսեց երևալ անսովոր օբյեկտ, որը գերազանցում էր իր արագությամբ և չափերով կետին:կետին։ Թերթերը, իսկ այնուհետև նաև գիտնականները հետաքրքրվեցին անհայտ օբյեկտով, որը երկարատև քննարկումներից հետո համարեցին գիտությանը անհայտ կենդանի` ենթադրաբար հսկա նարվալ:նարվալ։ Ակադեմիական հետաքրքրությունը փոխարինվեց զուտ գործնականով, երբ օբյեկտի հետ բախումից հետո բազմաթիվ նավեր ստացան վնասվածքներ:վնասվածքներ։ Որոշվեց կազմակերպել արշավախումբ «[[Աբրահամ Լինկոլն]]» զինվորական առագաստանավով, որը պատկանում էր [[ԱՄՆ]]-ի նավատորմին, որպեսզի գտնվի և ոչնչացվի ծովագնացների համար վտանգավոր այդ կենդանին:կենդանին։

Երկարատև փնտրտուքից հետո արշավախումբը [[Խաղաղ օվկիանոս|Խաղաղ օվկիանոսում]]ում հանդիպում է «չտեսնված կենադուն», բայց նրա հետ բախման արդյունքում նավը ստանում է վնասվածքներ, իսկ նրա վրա գտնվող պրոֆեսսոոր Արոնաքսը (Pierre Aronnax), նրա սպասավոր Կոնսելը (Conseil), և հարպունահար Նեդ Լենդը (Ned Land) հայտնվում են [[Ծով|ծովումծով]]ում, և այնուհետև հայտնվում է սուզանավի տախտակամածին, որին էլ ինչպես պարզվում է համարում էին «չտեսնված կենդանի»-ն:ն։ Նրա տերը ներկայանում է որպես կապիտան Նեմո ({{lang-lat|Nemo}}-Ոչ Մեկը):։ Նա հայտարարում է փրկվածներին, որ նրանք գտնվում են իրեն պատկանող «Նաուտիլուս» սուզանավի [[Տախտակամած|տախտակամածինտախտակամած]]:ին։ Կապիտան Նեմոն իր ընկերների հետ խզել է կապերը մարդկային հասարակության հետ և հեռացել է [[օվկիանոս]], որպեսզի ապրի ազատ:ազատ։ Բոլորից գաղտնի կառուցել և կահավորել է «Նաուտիլուս»-ը այնպես, որպեսզի նրա վրա հնարավորություն ունենա ինքնավարության:ինքնավարության։ Նեմոն և իր ընկերները, որոնք կազմում էին նավի անձնակազմը ընդմիշտ հեռանում են օվկիանոս:օվկիանոս։ Քանզի Նեմոն հետաքրքրված է «Նաուտիլուս»-ի գաղտնի պահպանությամբ, ինքը ստիպված է փրկվածների պահել նավի վրա անորոշ ժամկետով, և հերոսները, որոնց առջև դրված է ընտրության հնարավորություն մահվան և գերության միջև, ստիպված են համակերպվել նրա որոշման հետ:հետ։ Պրոֆեսսոր Անորաքսին կապիտանը առաջարկում է մասնակցել գիտական հետազոտոթյուններին և դիտումներին, որոնք նա իրականացնում է «Նաուտիլուս»-ում, թափանցելով «երկնային» գիտությանը անհայտ ծովային խորությունները:խորությունները։

Հաջորդ յոթ ամիսների ընթացքում հերոսները արկածներ են ունենում [[Երկրագունդ|Երկրագնդի]] բոլոր [[Օվկիանոսներ|օվկիանոսներումօվկիանոսներ]]ում, բացի [[Հյուսիսային սառուցյալ օվկիանոս|Հյուսիսային սառուցյալից]]:։ Ծովերի և օվկիանոսների խորություններում աշխարհի շուրջ կատարվող այդ ճանապարհորդության ընթացքում նրանք մասնակցում են ստորջրյա որսի, այցելում են [[Նոր Գվինեա]] [[կղզի]], արդյունահանում են մարգարիտ, Հնդակական օվկիանոսումպայքարում են [[Շնաձկներ|շնաձկներիշնաձկներ]]ի դեմ, այցելում են խորտակված [[Ատլանտիդա|Ատլանտիդայի]]յի ավերակները, կռվում են կաշալոտների և ութոտնուկների բանակների դեմ:դեմ։ «Նաուտիլուս»-ը հաղթահարում է [[Հարավային բևեռ|Հարավային բևեռի]]ի սառույցները և բացում է հենց բևեռը:բևեռը։

Այս ճանապարհորդության ընթացքում հերոսներին հայտնի է դառնում, որ «Նաուտիլուս»-ի անձնակազմը, չնայած, որ լքել է ցամաքը, տեղյակ է այնտեղ կատարվող բոլոր իրադարձություններից, և ակտիվորեն օգնում է այն ազգերին, որոնք պայքարում են տիրապետության դեմ:դեմ։ Պատմության վերջում «Նաուտիլուս»-ը մարտի է բռնվում անգլիական ռազմական նավի հետ և անխղճորեն խորտակում է նրան խոյահարումով:խոյահարումով։ Այդտեղ հերոսները իմանում են, որ կապիտանը իրագործում է անձնական վրիժառությունը:վրիժառությունը։

Պատմության ամբողջ ընթացքում հերոսները վերադառնում են «Նաուտիլուս»-ից փախուստին, որի մասին հատկապես պնդում է Նեդ Լենդը:Լենդը։ Բայց «փախչել ստորջրյա բանտից կրկնակի անհնար է»:։ Անձնակազմի շրջանում գտնել համախոհ անհնար է` նավաստիները խոսում են միայն իրենց սեփական լեզվով, որը հերոսներից ոչ մեկը չգիտի, դրան գումարած անձնակազմը ընդհանրապես չի շփվում գերիների հետ, բացառությամբ կապիտան Նեմոյի:Նեմոյի։ Վերջապես, անգլիական նավի ճակատամարտից հետո երբ կապիտանը ընկզմվում է [[Դեպրեսիա|դեպրեսիայիդեպրեսիա]]յի մեջ և թուլացնում է հսկողությունը իրադարձությունների վրա, Լենդը պարզում է, որ «Նաուտիլուս»-ը գտնվում է ինչ-որ ցամաքի մոտ և առաջարկում է փախչել, գրավելով նավակը:նավակը։ Վերջին պահին պարզվում է, որ սուզանավը ընկել է Մալստրյոմի` հզոր ջրապտույտի, մեջ , և ինչ որ բան փոխել արդեն ուշ է:է։ Արոնաքսը և իր ընկերները հրաշքով փրկվում են և դուրս են գալիս նորվեգական ափ:ափ։ [[Վեպ|Վեպի]]ի վերջին գլուխը ավարտվում է Արոնաքսի խորհրդածություններով կապիտան Նեմոյի դժվարին ճակատագրի շուրջ և հարցով, իրագործում է արդյոք հանելուկային կապիտանը իր վրիժառությունը` վրեժ լուծելով ամբողջ աշխարհից:աշխարհից։

[[Ժյուլ Վեռն|Ժյուլ Վեռնը]]ը իր վեպը գրում էր [[1863]] թվականի լեհական ապստամբության տպավորության տակ:տակ։ Սկզբնապես կապիտան Նեմոն [[լեհ]] ազնվական էր, որը պայքարում էր ռուսական տիրապետողների դեմ, որոնք սպանել էին նրա ամբողջ ընտանիքին:ընտանիքին։ Բայց իր հրատարակիչ Պիեռ Ժյուլ Էտցելի ճնշման տակ փոխեց կապիտանի դիրքորոշումը հնդիկ փախստական արքայազն Նանա Սագիբայի հետ, նման Ջոն Բրաունին, որը պայքարել է ստրկատիրության դեմ:դեմ։

* Նկարագրելով «Նաուտիլուսի» զինապաշարը, [[Ժյուլ Վեռն|Ժյուլ Վեռնը]]ը չհիշատակեց տորպեդները, չնայած որ տորպեդի գաղափարը առաջարկվել է [[1865]] թվականին՝ գրքի հրատարակումից չորս տարի առաջ<ref name="ТРФ">{{cite web|url=http://wunderwaffe.narod.ru/WeaponBook/MO_01/chap02.html|author=Коршунов Ю. Л., Успенский Г. В.|title=Торпеды Российского флота|publisher=Wunderwaffe|accessdate=2014-10-01}}</ref>։ Գոյություն ունի լեգենդ, ըստ որի, երբ Ժյուլ Վեռնը իմանում է տորպեդի հայտնագործության մասին, փորձում է գնել գրքի ողջ տպաքանակը, բայց դա նրան չի հաջողվում<ref>{{cite web|url=http://www.astrohome.ru/index.php/predskazanija-literatorov/4558-prozrenija-i-oshibki-zhjulja-verna|title=Прозрения и ошибки Жюля Верна|publisher=Astrohome.ru|accessdate=2014-10-01}}</ref>։