«Վասիլի Սոլովյով-Սեդոյ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Սոլովտով-Սեդոյ''' իսկական ազգանունը՝ Սոլովյով) Վասիլի Պավլովիչ ( ծնված՝ ապրիլի 12(25) , [[1907]] թվականին, Պետերբուրգ մահացած դեկտեմբերի 2, [[1979]] թվականին, Լենինգրադ) , սովետական կոմպոզիտոր և հասարակական գործիչ։ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1967 թվականին)։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս ([[1975]] թվականին)։ [[1936]] թվականին ավարտել է Լենինգրադի կոնսերվատորիան (Պ․ Ռյազանովի կոմպոզիցիայի դասարան)։ Սոլովտով-Սեդոյ սովետական երգի ականավոր վարպետներից է։ Նրա երգերն առանձնանում են ջերմ քնարականությամբ, որոնք գովերգում են սովետական մարդու հայրենասիրությունը, ռազմիկների մարտական բարեկամությունը, խաղաղության համար պայքարում ժողովուրդների համերաշխությունը։ Լայն ժողովրդականություն են վայելում Սոլովտով-Սսեդոյի «Մերձմոսկովյան երեկոներ», «Սոխակներ», «Նախիմովականների քայլերգը», «Եթե ողջ աշխարհի տղաները» և այլ երգեր։ Սոլովտով-Սսեդոյի բալետների («Տարաս Բուլբա», 1940 թվականին), օպերետների («Հավատարիմ բարեկամ», [[1945]] թվականին, «Ամենանվիրականը», [[1952]] թվականին, «Օլիմպիական աստղեր», [[1962]] թվականին), վոկալ շարքերի, դրամատիկ ներկայացումների և կինոնկարների երաժշտության հեղինակ է։ [[1948]]-[[1964]] թվականին՝ ՌԽՖՍՀ կոմպոզիտորների միության Լենինգրադի բաժանմունքի նախագահ, [[1957]]-[[1974]] թվականին՝ ԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միության քարտուղար։ [[1960]] թվականից՝ ՌԽՖՍՀ կոմպոզիտորների միության քարտուղար։ ԽՍՀՄ 3-5-րդ գումարումների Գերագույն սովետի դեպուտատ։ Լենինյան մրցանակ ([[1959]] թվականին), ՄՍՀՄ պետական մրցանակ ([[1943]] թվականին, [[1947]] թվականին)։ Պարգևատրվել է [[Լենին]]ի 3 և Կարմիր աստղի շքանշաններով։▼

{{ՀՍՀ}}▼