«Իոսեբ Գրիշաշվիլի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Իոսեբ Գրիշաշվելի''' Գրիգորի [իսկական ազգանունը՝ Մամուլաիշվիլի, 12(24)․ 4․1889, Թիֆլիս-3․8․1965, [[Թբիլիսի]]], վրացի սովետական [[բանաստեղծ]], գրականագետ։ [[Վրաստան]]ի Ժողովրդական բանաստեղծ (1959)։ [[ՎՍՍՀ]] [[ԳԱ]] ակադեմիկոս (1946)։ [[ՀՍՍՀ]] արվեստի վաստակավոր գործիչ (1945)։ «Վարդերի փունջ» (1906) և «Երևակայություն» (1907) բանաստեղծությունների առաջին Ժողովածուներում տուրք է տվել [[մոդեռնիզմ]]ին։ Սովետական կարգերի հաստատումից հետո երգել է վերածնված Վրաստանը։ Բանաստեղծությունների միհատորյակի (1949) համար արժանացել է [[ԽՍՏՀՄ]] պետական մրցանակի (1950)։ Գրել է «Սայաթ-Նովա», «Հին Թբիլիսիի գրական բոհեման», [[Գ․Գաբրիել Սունդուկյան]]ի, [[Հ․Հովհաննես Թումանյան]]ի, [[Ա․Ավետիք Իսահակյան]]ի, գրականության և թատրոնի, հայ-վրացական, ռուս-վրացրացական, վրաց-ուկրաինական գրական կապերի մասին աշխատություններ։ Մտերիմ է եղել Հ․Հովհաննես Թումանյանի հետ։ Վրացերեն է թարգմանել Հ․Հովհաննես Թումանյանի պոեմները, «Գիքոր»-ը, [[Նաղաշ Հովնաթան]]ի, [[Գ․Գուրգեն Մահարու]] և ուրիշ հայ գրողների ստեղծագործություններ։