«Օրոդրուին»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Օրոդրուին''' ([[Սինդարին]]՝ ''Orodruin'', թարգմանաբար՝ «կարմիր հրի լեռ»; [[Վեսթրոն|վեսթրոն]] — «Հրե լեռ»), կամ Մոն Արամրտ ([[Սինդարին]]՝ ''Amon Amarth'', թարգմանաբար — «Ճակատագրական լեռ») — [[Ջոն Ռոնալդ Ռուել Տոլկին|Ջ. Ռ. Ռ. Տոլկին]]ի լեգենդարիումում [[Միջերկիր|Միջերիկրի]] միակ հայտնի գործող հրաբուխը, որը գտնվում է [[Մորդոր]]ում, Գորգորոտի սարահարթում, Բարադ-Դուրից հարավ:հարավ։

Երկրորդ էպոսի մոտավորապես 1600-րդ տարում [[Սաուրոն]]ը Օրորդրուինի կրակներում ձուլում է [[համիշխանության մատանի]]ն:ն։ Այդ ժամանակներից սկսած բավական էր Սաուրոնը վերադառնար [[Մորդոր]], անմիջապես սկվում մէր հրաբխի ժայթքումը:ժայթքումը։ Այդպես եղավ երկրորդ էպոսի 3429-րդ տարում, իսկ երրորդ էպոսի 2954 թվականից մինչև Մատանու պատերազմի ավարտը Օրոդրուինի խառնարանից լավա էր թափվում:թափվում։ Հատկապես մեծ ժայթքում եղավ (և, հնարավոր է, հրաբխի պայթյուն) 3019 թվականի մարտին, երբ հրաբխի խառնարան [[Համիշխանության մատանի|համիշխանության մատանու]] հետ ընկավ Սմեագոլ-Գոլլումը:Գոլլումը։

Օրոդրուինի բարձրությունը կազմում էր մոտավորապես 4500 ոտնաչափ (1400 մետր), ստորոտի տրամագիծը հավասար էր յոթ մղոնի (11 կիլոմետրից մի փոքր ավելի):։

Արևելքից դեպի լեռան պառնարան էր տանում այսպես կոչված Սաուրոնի ճանապարհը; այն տանում էր դեպի կրակի պալատներ ([[Սամատ Նաուր]], սինդարինում), որտեղ գտնվում էր Ճակատագրի Ճեղքվածքը ({{lang-en|Crack of Doom}})՝ դեպի հրաբխի բոցավառ ընդերք տանող ուղին:ուղին։

Տոլկինն իր գրքում նկարել էր Օրոդրուինը, որտեղ պարզ երևում էր Սաուրոնի ճանապարհը, Սամատ Նաուրը և այրվող գագաթը:գագաթը։