«Հանդերձյալ աշխարհ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
'''«Հանդերձյալ աշխարհ»''', ըստ կրոնադիցաբանական պատկերացումների երևակայական աշխարհ, որտեղ մարդկանց [[մահ]]վանից հետո իբր շարունակվում է նրանց կյանքը (հոգին[[հոգի]]ն կամ նաև մարմնապես)։ «Հանդերձյալ աշխարհ» գաղափարն առաջ է եկել դեռևս այն ժամանակ, երբ մարդն[[մարդ]]ն իր և շրջապատի մասին ունեցած պարզունակ պատկերացումներով կարծել է, թե մարդկային կյանքը[[կյանք]]ը տեղափոխվում է նաև իրական աշխարհից դուրս, որ, մասնավորապես, անմահ է նրա հոգին։ Այդ պրոցեսում մեծ դեր են կատարել նաև մարդկանց հոգեբանական ապրումները՝ հատկապես սարսափը մահվան և սերը կյանքի նկատմամբ հաճախ արտահայտել է աշխարհի կատարյալ լինելու ցանկությունը և ընդունվել է որպես երկրային կյանքի շարունակություն, սակայն առանց վերջինիս թերությունների։ Պատմական զարգացման ընթացքում մահը և «Հանդերձյալ աշխարհ» մեկնաբանվել են յուրովի։ Հին եգիպտացիների համար երկրային կյանքը միջոց էր ապագա կյանքի համար՝ այստեղից էլ մահացածների մումիացման[[մումիա]]ցման սովորույթը և նրանց պաշտամունքը։ Հունական մշակույթի ծաղկման շրջանում անհատը դիտվում էր որպես իրական աշխարհում գործող հասարակական-քաղ.քաղաքական էակ, այդ պատճառով «Հանդերձյալ աշխարհ» համարվում էր ստվերների թագավորություն։ Հին հայերի[[հայ]]երի պատկերացմամբ, մարդու մահից հետո հոգին անջատվում է մարմնից և շարունակում իր կյանքը։ Իշխել է նաև «Հանդերձյալ աշխարհ»-ում մարմնապես ապրելու գաղափարը։ Այս պատճառով մահացածների համար դամբարաններ[[դամբարան]]ներ են կառուցել, նրանց հետ թաղել ստրուկներին, հարազատներին, [[զենք]], ուտելիք և այլն։ Հասարակության սոցիալական շերտավորման հետևանքով առանձնացել են դժոխքի և [[դրախտ]]ի գաղափարները։ «Հանդերձյալ աշխարհ»-ի պատկերացումը սկսել է կատարել մարդկանց սոցիալ-դասակարգային վարքի կարգավորման ու գնահատման ֆունկցիա և մարդկանց ապակողմնորոշել կյանքի իրական խնդիրներից։ Կյանքի իմաստը, մարդկության գոյության նպատակը կապվել է «Հանդերձյալ աշխարհ»-ի հետ, կյանքը համարվել է լոկ ժամանակավոր փորձություն։ Բոլոր ժամանակների առաջադեմ մտածողները ցույց են տվել «Հանդերձյալ աշխարհ»-ի հակահումանիստական, հակագիտական բովանդակությունը։
{{ՀՍՀ}}
 
Հասարակության սոցիալական շերտավորման հետևանքով առանձնացել են դժոխքի և դրախտի գաղափարները։ «Հանդերձյալ աշխարհ»-ի պատկերացումը սկսել է կատարել մարդկանց սոցիալ-դասակարգային վարքի կարգավորման ու գնահատման ֆունկցիա և մարդկանց ապակողմնորոշել կյանքի իրական խնդիրներից։ Կյանքի իմաստը, մարդկության գոյության նպատակը կապվել է «Հանդերձյալ աշխարհ»-ի հետ, կյանքը համարվել է լոկ ժամանակավոր փորձություն։
 
Բոլոր ժամանակների առաջադեմ մտածողները ցույց են տվել «Հանդերձյալ աշխարհ»-ի հակահումանիստական, հակագիտական բովանդակությունը։
 
[[Կատեգորիա:Կրոնագիտություն]]