«Պարբերույթ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 11.
Այս ամենը պարբերույթին տալիս են երաժշտականությւոն, ռիթմիկություն, արտասանվածքը դարձնում են գեղեցիկ, սահուն, արտահայտիչ: Պարբերույթը գեղեցկախոսության կարևորագույն միջոցներից է. այն հաճախակի գործածվում է գրական խոսքում, արձակում, մասնավորապես չափածոյում, հրապարակախոսության ու ճարտասանության մեջ: Խմբավորումները (տեսակավորումները) կատարվում են կառուցվածքային, իմաստաբանական և այլ հատկանիշներով: Առաջին բնութագրություններն արվել են [[Անտիկ Հունաստան|անտիկ]] մտածողների կողմից: Այս գաղափարը հետագայում մշակվել է նաև հայ մատենագրության մեջ:
Պարբերույթի բնորոշ գծերը ցուցադրող օրինակներից է
<poem>Երբոր բացվին դռներն հուսո,
Երբ մեր երկրեն փախ տա ձմեռ,
Տող 19.
Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա
Աշխարհն, որ ինձ ետուր արև:</poem>
== Գրականություն ==
*Վ. Առաքելյան, Հայերենի պարբերույթը, Երևան, 1968:
*Գ. Գարեգինյան, Ժամանակակից հայոց լեզու (Բարդ նախադասություն), Երևան, 1984:
*Հ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Երևան, 1987:
[[Կատեգորիա:Շարահյուսություն]]
| |||