«Գրիպ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հիվանդի մոտ լինում են ընդհանուր թուլություն, դող, գլխացավեր, գլխապտույտ, անքնություն, լուսավախություն, ցավ ակնակապիճներում և գոտկատեղում, մարմնի ջարդվածություն, բութ ցավեր հոդերում, մկաններում և ոսկրերում, հաճախ՝ բկանցքի, ըմպանի և քթի լորձաթաղանթի բորբոքային երնույթներ, չոր հազ, փռշտոց։ Սկզբնական շրջանում քթաըմպանի լորձաթաղանթի չորություն, իսկ ավելի ուշ՝ քթից շճային և շճաթարախային արտադրություն։ Տիվանդը լինում է անտարբեր, անշարժունակ, դեմքի մաշկը խոնավ, երբեմն՝ բշտիկավոր ցանավորումով։ Նկատվում է արյան ճնշման անկում, պուլսի դանդաղում։ Եթե հիվանդությունն ընթանում է առանց բարդությունների, ապա 2-3 օրից սկսում է առողջացման շրջանը և ավարտվում է 5-8-րդ օրերին։ Գրիպին յուրահատուկ են մի շարք բարդություններ, որոնցից ամենածանրը թոքերի բորբոքումն է․ այն խիստ վտանգավոր է երեխաների և ծերերի համար։ Ավելի հաճախակի բարդություններից են բրոնխիտը, միջին ականջի, քթի հարակից խոռոչների բորբոքումները։ Գրիպը կարող է սրել սիրտաանոթային համակարգի հիվանդությունները։ Գրիպը հազվադեպ կարող է բարդանալ վիրուսային շճային մենինգիտով, էնցեֆալիտով և մեևիևգոէնցեֆւսլիտով։ Բուժումը՝ գամմա-գլոբուլին, անտիբիո–տիկներանտիբիոտիկներ և այլ դեղամիջոցներ։

Կանխարգելումը՝ հիվանդի մեկուսացում, անկողնային ռեժիմ, բնակչության մասսայական իմունացում, պատվաստում- ներպատվաստումներ հակագրիպային կենդանի վակցինայով։

*Проблемы гриппа․ Научное обозре–ниеобозрение, М․, 1971; Эпштейн Ф․ Г․, Грипп и гриппоподобные заболевания, 2 изд․, пе- рераб․перераб․ и доп․, М․, 1972; Соколов М․ И․, Грипп, М․, 1973․