«Գալակտիոն Տաբիձե»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
[[Պատկեր:Mary Eristavi.jpg|thumb|left|180px|Իշխանուհի Մերի, հաճախ ենթադրվում է, որ նա է եղել Գայակտիոնի մուզան: (1911)]]
'''Գալակտիոն Տաբիձե Վասիլի''' ({{lang-ka|გალაკტიონ ტაბიძე}} ծնվել է 18․11․ [[1892]] թվականին, գյուղ [[Ճղվիշի]] ([[Վանիի շրջան]]ում), մահացել է 17․3․[[1959]] թվականին, [[Թբիլիսի]]), վրացի խորհրդային գրող։ Վրաստանի ժողովրդական բանաստեղծ ([[1933]]), ՎՄՄՀ [[ԳԱ]] ակադեմիկոս ([[1944]])։
Սովորել է [[Թիֆլիսի հոգևոր սեմինարիա]]յում ([[1908]] թվականից)։ «Բանաստեղծություններ» առաջին ժողովածուն լույս է տեսել [[1914]] թվականին։ [[1916]] թվականին եղել է «Երկնագույն եղջյուրներ» սիմվոլիստական խմբակի անդամ, բայց շուտով հեռացել է։ [[1917]] թվականի [[Փետրվարյան հեղափոխություն|Փետրվարյան հեղափոխության]] ազդեցությամբ գրել է «Դրոշնե՜ր շուտով» բանաստեղծությունը։ [[Պետրոգրադ]]ում ականատես է եղել [[Հոկտեմբերյան հեղափոխություն|Հոկտեմբերյան հեղափոխության]] հաղթանակին։ «Դալանդ նավը» ([[1918]]) բանաստեղծության մեջ աոաջին անգամ վրաց պոեզիայում հնչել է [[Վլադիմիր Իլյիչ Լենին]]ի անունը։ [[1919]] թվականին հրատարակվել է Տաբիձեի «[[Արտիստական բանաստեղծություններ]]» ժողովածուն, որտեղ նկատելի է դեկադենտական պոեզիայի ազդեցությունը։ Տաբիձեն ողջունել է սովետական կարգերի հաստատումը Վրաստանում, պայքարել վրացական գրականության մեջ ֆորմալիստական և հակառեալիստական դրսևորումների դեմ։ [[1922]] թվականին հիմնադրել է «[[Գալակտիոն Տաբիձե (ամսագիր)|Գալակտիոն Տաբիձե]]» գրական ամսագիրը։ [[1928]] թվականին Կոմինտերնի 6-րդ կոնգրեսի պատգամավորների հետ շրջագայել է [[Սովետական Միություն]]ում, որի արդյունքն է «Դարաշրջան» ([[1930]]) պոեմը։ Վրաստանում խորհրդային կարգերի հաստատման 10-ամյակի առթիվ գրել է իր լավագույն պոեմներից մեկը՝ «Հեղափոխական Վրաստան» ([[1931]])։ [[1935]] թվականին մասնակցել է Մշակույթի պաշտպանության հակաֆաշիստ, առաջին կոնգրեսին ([[Փարիզ]]), այդ ուղևորության տպավորությամբ ստեղծել է «Եվրոպայի ճանապարհներով» ([[1935]]—[[1937]]) շարքը։ [[1941]]—[[1945]] թվականի [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի տարիներին գրել է հայրենասիրական բազմաթիվ բանաստեղծություններ ու ռազմակոչեր, ետպատերազմյան տարիներին՝ հիմնականում քնարական երգեր։ Նրա գործերը թարգմանվել են [[ՍՍՀՄ]] և արտասահմանյան շատ ժողովուրդների լեզուներով։ Պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան|Լենինի]] և [[Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան]]ներով։▼
▲[[1914]] թվականին։ [[1916]] թվականին եղել է «Երկնագույն եղջյուրներ» սիմվոլիստական խմբակի անդամ, բայց շուտով հեռացել է։ [[1917]] թվականի [[Փետրվարյան հեղափոխություն|Փետրվարյան հեղափոխության]] ազդեցությամբ գրել է «Դրոշնե՜ր շուտով» բանաստեղծությունը։ [[Պետրոգրադ]]ում ականատես է եղել [[Հոկտեմբերյան հեղափոխություն|Հոկտեմբերյան հեղափոխության]] հաղթանակին։ «Դալանդ նավը» ([[1918]]) բանաստեղծության մեջ աոաջին անգամ վրաց պոեզիայում հնչել է [[Վլադիմիր Իլյիչ Լենին]]ի անունը։ [[1919]] թվականին հրատարակվել է Տաբիձեի «[[Արտիստական բանաստեղծություններ]]» ժողովածուն, որտեղ նկատելի է դեկադենտական պոեզիայի ազդեցությունը։ Տաբիձեն ողջունել է սովետական կարգերի հաստատումը Վրաստանում, պայքարել վրացական գրականության մեջ ֆորմալիստական և հակառեալիստական դրսևորումների դեմ։ [[1922]] թվականին հիմնադրել է «[[Գալակտիոն Տաբիձե (ամսագիր)|Գալակտիոն Տաբիձե]]» գրական ամսագիրը։ [[1928]] թվականին Կոմինտերնի 6-րդ կոնգրեսի պատգամավորների հետ շրջագայել է [[Սովետական Միություն]]ում, որի արդյունքն է «Դարաշրջան» ([[1930]]) պոեմը։ Վրաստանում խորհրդային կարգերի հաստատման 10-ամյակի առթիվ գրել է իր լավագույն պոեմներից մեկը՝ «Հեղափոխական Վրաստան» ([[1931]])։ [[1935]] թվականին մասնակցել է Մշակույթի պաշտպանության հակաֆաշիստ, առաջին կոնգրեսին ([[Փարիզ]]), այդ ուղևորության տպավորությամբ ստեղծել է «Եվրոպայի ճանապարհներով» ([[1935]]—[[1937]]) շարքը։ [[1941]]—[[1945]] թվականի [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի տարիներին գրել է հայրենասիրական բազմաթիվ բանաստեղծություններ ու ռազմակոչեր, ետպատերազմյան տարիներին՝ հիմնականում քնարական երգեր։ Նրա գործերը թարգմանվել են [[ՍՍՀՄ]] և արտասահմանյան շատ ժողովուրդների լեզուներով։ Պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան|Լենինի]] և [[Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան]]ներով։
{{ՀՍՀ}}
{{DEFAULTSORT:Տաբիձե, Գալակտիոն}}
[[Կատեգորիա:1892 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:վրացի գրողներ]]
| |||