«Լանգոբարդներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Լանգոբարդներ''' ({{lang-lat|langobardī}} «երկարածնոտներ»<ref>Bruckner, Wilhelm. Die Sprache der Langobarden. s, 30-33.</ref>), հին [[Գերմանական ցեղեր|գերմանական ցեղ]]:։

Լանգոբարդների ծագման մասին պատմող աղբյուրներից մեկը անհեղինակ «Լանգոբարդների ցեղի ծագումը» շարադրանքն է, որն օգտագործել է [[Պավել Դիակո]]ն իր «Լանգոբարդների պատմությունը» գործը գրելու ժամանակ:ժամանակ։ Համաձայն լեգենդի, որը նկարագրվում է աշխատությունում, ցեղի անունը տվել է Օդինը, իսկ նրա կինը՝ Ֆրեյան ասում էր, թե կռվից առաջ լանգոբարդների կանայք իրենց մազերը այնպես էին փաթաթում դեմքին, որ հեռվից թվա՝ նրանք մորուքներով տղամարդիկ են:են։ Նշվում է նաև, որ լանգոբարդները կրում էին «վինիլներ» անվանումը և ապրում էին «Սկադան»<ref>''Paulus Diakonus''. [http://www.vostlit.info/Texts/rus9/Origo_Lang/text.phtml?id=1155 Geschichte der Langobarden]. Essen. Phaidon, 1987.</ref> կղզում:կղզում։

Հնեաբանների կարծիքով լանգոբարդները սկզբից ապրել են Բարդենգայում՝ Ստորին Էլբայի ձախ ափում:ափում։ [[5-րդ դար]]ի նախաշեմին, արտագաղթելով հարավ, մուտք են գործում [[Նորիկ]], որտեղ ընդունում են արիականություն, ինչով պաշտոնապես համարվում են [[Հռոմեական կայսրություն|Հռոմեական կայսրության]] մաս և դաշնակից <ref>[http://dic.academic.ru/dic.nsf/hist_dic/11558 Լանգոբարդներ] // Պատմական բառարան</ref>:։

[[508]] թվականին, հերուլների դեմ երկրորդ պատերազմի ժամանակ ոչնչացրեցին իրենց պետությունը՝ [[Մարավիա|Մարավիան]]ն<ref>''Troels Brandt (Т. Брандт)''. [http://www.gedevasen.dk/heruls.pdf The Heruls], 2013.</ref>, իսկ [[526]] թվականին հեպիդների ցեղը, զբաղեցնելով Պաննոմիան ([[Հունգարիա|Հունգարիայի]]յի արևմտյան մասը):։ [[568]] թվականին, Ալբոինի գլխավորությամբ, լանգոբարդները ներխուժեցին [[Իտալիա]], նվաճեցին երկրի հյուսիսային մասը (ներկայիս [[Լոմբարդիա]]), որտեղ և հիմնեցին Լանգոբարդական թագավորությունը՝ Պավիա մայրաքաղաքով:մայրաքաղաքով։

Լանգոբարդան օրենսգիրքը ( «Էդիկտ») թարգմանվում է [[լատիներեն]] (առաջին անգամ ընդունվում է [[644]] թվականին, հետագայում վերանայվում է):։ Արքա Աուտարի ([[584]]-[[590]] թվականներ) արքայատոհմի վերացումից հետո բավարական կայսր Լիուտպրանդայի ([[713]]-[[744]] թվականներ) դստեր՝ Թեոդելինդայի ժամանակ հզորացավ լանգոբարդների իշխանությունը:իշխանությունը։ Սակայն, [[Հռոմի պապ]]ը կարողացավ Իտալիայում կանգնեցնել լանգոբարդներին և հաջողությամբ խանգարեց նրանց՝ ֆրանկների օգնությամբ, որոնք ցանկանում էին միանալ պետությանը:պետությանը։

Այստուլֆը ([[740]]-[[756]] թվականներ) չկարողացավ գրավել [[Հռոմ]]ը, քանի որ խառնվեց ֆրանկական արքա [[Պիպին Կարճահասակ]]ը ([[754]]-[[755]] թվականներ):։ Նրա որդեգիրը Դեզիդերին ([[756]]-[[774]] թվականներ) [[774]] թվականին հանձնվեց [[Կառլոս Մեծ]]ին՝ Պավիայի յոթամսյա պաշարումից հետո:հետո։ Լանգոբարդների պետությունը միավորվեց ֆրանկականին:ֆրանկականին։ Լանգոբարդների մասին հիշատակվում են Պավել Դիակոնի պատմություններում, ինչպես նաև հիշատակվում են «Ոսկե լեգենդը» գրքում ({{lang-la|Legenda Aurea}}):։

*Կլաֆֆո ([[5-րդ դար|5-րդ դարի]]ի վերջ)

Lombard state 526.png|Լոմբարդների պետությունը՝ [[Սլովակիա|Սլովակիան]]ն, [[Ուկրաինա|Ուկրաինան]]ն, [[Հունգարիա|Հունգարիան]]ն, [[Լեհաստան|Լեհաստանը]]ը, [[Չեխիա|Չեխիան]]ն և [[Ավստրիա|Ավստրիան]]ն [[526]] թվականին

*''Պավել Դիակոն'':։ «[http://www.vostlit.info/Texts/rus/Diakon_P/frametext1.htm История лангобардов]». Լատինական միջնադարյան գրականություն [[4-րդ դար|4]]-[[9-րդ դար]]եր Թարգմանություն:Թարգմանություն։ Тhietmar, [[2002]] թվական