«Պետության և իրավունքի տեսություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հին մտածողները շրջապատող [[աշխարհ]]ի ճանաչողությունն իրականացնում էին [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]]՝ միասնական համապարփակ [[Գիտություն|գիտության]] շրջանակներում,որը տրամաբանության, էթիկայի, [[մաթեմատիկա]]յի, [[ֆիզիկա]]յի և [[Բժշկություն|բժշկության]] հետ միասին հետազոտում էր [[Հասարակություն|հասարակության]] կյանքի պետական և իրավական խնդիրները:խնդիրները։

Իրավական պետականության գաղափարը առաջին անգամ ձևավորվել է հին [[հույն]]երի մոտ իրական [[պոլիս]]ի մտային կերպարի տեսքով:տեսքով։ [[Դեմոկրիտ]]ը կարծում էր, որ պետության, քաղաքացիների բարօրությունը կախված է պետության [[Կառավարում|կառավարմ]]ան որակից, և պնդում էր ,որ պատշաճությունը պահանջում է ենթակայություն [[օրենք]]ին, իշխանությանը և մտավոր գերազանցությանը:գերազանցությանը։

Ժամանակի ընթացքում փիլիսոփայական գիտելիքների շարքում առանձնանում է իրավունքի փիլիսոփայությունը, որը ուսումնասիրում է հասարակության կյանքի պետա-իրավական կողմերը:կողմերը։

[http://XVII XVII] դարից ոչ շուտ [[իրավունք]]ի մասին ձևավորվում է հատուկ փիլիսոփայական գիտություն:գիտություն։

Իրավաբանները զբաղվում էին իրավունքի նորմի համակարգմամբ և մեկնաբանմամբ, իսկ իրավունքի փիլիսոփայությունը մշակվում էր իրավաբանության հետ առնչություն չունեցող գիտնականների կողմից:կողմից։ Իրավաբանները իրավունքը ուսումնասիրում էին նրա փաստացի վիճակի մեջ, իսկ փիլիսոփաները ստեղծում էին իդեալական իրավունք:իրավունք։

Արդի իրավագիտությունն այս կամ այն չափով կապված է տարբեր բնագավառների՝ [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]], [[մաթեմատիկա]]յի, [[տեղեկատվություն|տեղեկատվության]], [[կիբեռնետիկա]]յի , բնական և մյուս գիտությունների իմացության հետ:հետ։

Իրավագիտությունը և' գիտական և' գործնական իմաստով հենվում է փիլիսոփայական գիտելիքների վրա:վրա։

«[[Քաղաքականություն]]» տերմինի ծագումը կապվում է Հին [[Հունաստան]]ի պոլիս-պետությունների հետ:հետ։ Հունարենում «քաղաքականություն» եզրույթին համարժեք է [http://politike politike] բառը:բառը։ «Քաղաքականություն» հասկացությունն ամենապարզ մեկնաբանմամբ նշանակում է պետության կառավարման [[արվեստ]], այսինքն՝ պետության ներքին և արտաքին նպատակների իրականացման եղանակ:եղանակ։ Քաղաքականությունը և բազմատեսակ և համապարփակ երևույթ է, որում կենտրոնանում են հասարակական կյանքի բոլոր հիմնական կողմերը՝ տնտեսական, սոցիալական, հոգեկան, ազգային, [[կրոն]]ական:ական։ Քաղաքականությունը գործունեություն է՝ ուղղված հասարակական [[կյանք]]ի կառավարմանը և կարգավորմանը:կարգավորմանը։

[[Իրավունք]]ի [[հանրագիտարան]]ն իրենից ներկայացնում է իրավաբանական հիմնական հասկացությունների համառոտ ակնարկ:ակնարկ։

Պետության և իրավունքի նկատմամբ հանրագիտական հայացնքները այդ շրջանում դրսևորվում էին Շելինգի, Ֆիխտեի, [[Հեգել]]ի փիլիսոփայական հայացքների ազդեցության ներքո:ներքո։

[[Ռուսաստան]]ում իրավունքի հանրագիտարան ստեղծելու և այն [[համալսարան]]ում [[Կրթություն|կրթության]] մեջ կիրառելու գործով զբաղվում էին հայտնի իրավաբաններ՝ Ռոժդեստվենսկին ([http://Енциклопедия%20законоведения Енциклопедия законоведения], [[1863]]), Կարասևիչը ([http://Енциклопедия%20права Енциклопедия права], [[1872]]), Դելարովը ([http://Очерки%20енциклопедия%20права Очерки енциклопедия права], [[1878]] ), Զվերևը ([http://Енциклопедия%20права%20в%20ряду%20юридических%20наук Енциклопедия права в ряду юридических наук], [[1880]] ), Սուվորովը ([http://Лекции%20по%20енциклопедия%20права Лекции по енциклопедия права], [[1907]] ):։

Իրավունքի հանրագիտարանը այժմ ձևափոխվել է «իրավաբանական մասնագիտության ներածություն» անվամբ ուսումնական առարկայի:առարկայի։

Իրավունքի ընդհանուր տեսությունը որպես գիտություն ձևավորվել է [[Ռուսաստան]]ում Համբարովի, Հեսենի, Կիստյակովսկու, Կսրկունովի, Նովգորոդցևի, Պետրաժիցկու և այլոց աշխատություններում:աշխատություններում։