«Երգեհոն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Խողովակավոր երգեհոնները ձայնը տարածում են գործիքի վերին մասին գտնվող խողովակների միջոցով: [[16-րդ դար]]ից սկսած, երգեհոններ պատրաստելիս սկսեցին օգտագործել տարբեր խողովակներ, որոնք հնարավորություն էին տալիս փոփոխել [[ձայն]]ի որակը: Ընդհանրապես, երգեհոնն ամենամեծ չափեր ունեցող երաժշտական գործիքն է: Մինչ արդյունաբերական հեղափոխությունը, երգեհոնը համարվում էր մարդկության ամենամեծ հայտնագործություններից մեկը: Ժամանակակից երգեհոնն ունի 2 կամ 3 ձեռքի ստեղնաշար` կազմված 5 օկտավայից կամ 62 ստեղնից և 2,5 օկտավայից կազմված ոտքի [[ստեղնաշար]]` կազմված 32 ոտնակներից:[[Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտ]]ը երգեհոնն անվանում էր «երաժշտական գործիքների թագուհի»:։

Երգեհոնն ամենահին երաժշտական գործիքներից է:է։ Նրա պատմությունը գալիս է մի քանի հազարամյակ առաջվանից:առաջվանից։ Ենթադրվում է, որ երգեհոնը ստեղծել է հույն հայտնագործող Ցտետիբուսը` [[մ.թ.ա. 290]]-[[Մ.թ.ա. 280|280]]-ական թվականներին:թվականներին։ Մեծ չափեր ունեցող երգեհոններ սկսել են ստեղծվել [[4-րդ դար]]ում, ավելի կատարելագործված ձևերը` [[7-րդ դար|7-]][[8-րդ դար]]երում: երում։

Երգեհոններ ստեղծելու մշակույթը սկիզբ է առել [[Իտալիա]]յում, որտեղից էլ [[9-րդ դար]]ում տարածվեց [[Ֆրանսիա]]յում:յում։ Ավելի ուշ այս մշակույթը տարածվեց նաև [[Գերմանիա]]յում:յում։ Ամբողջ Եվրոպայում երգեհոնը տարածվեց [[14-րդ դար]]ից:ից։ Միջնադարյան երգեհոնի ամենահին օրինակը հայտնաբերվել է Նորլանդիայում (վանական համալիր [[Հոլանդիա]]յում), որը թվագրվում է [[1370]]-[[1400]] թվականներին:թվականներին։ Այն այժմ պահվում է [[Ստոկհոլմ]]ի պատմության ազգային թանգարանում:թանգարանում։

*Barnes, William Harrison (2007). The Contemporary American Organ - Its Evolution, Design And Construction. Barnes Press. p.  376. ISBN 978-1-4067-6023-1.

*Hunt, Henry George Bonavia (2008). A Concise History of Music. BiblioLife. p.  137. ISBN 0554753871.