Իվան Եղիազարով

Իվան Վասիլիի Եղիազարով (1893 հունվարի 6-ին Թբիլիսի -1971 հունիսի 10-ին Երևան), հայ սովետական հիդրոէներգետիկ։ Տեխնիկական գիտությունների դոկտորր (1935 թվական), պրոֆեսոր (1922 թվական), ԽՍՀՄ ակադեմիկոս (1943 թվական)։ Ավարտել է Պետեր֊բուրգի Էլեկտրատեխնիկական ինսիտուտը (1916 թվական)։ 1922-1943 թվականներին եղել է նույն ինսիտուտի հիդրոէլեկտրական ուժային տեղակայանքների ամբիոնի պրոֆեսոր, 1943 թվականին Եղիազարովը 1951-ին՝ Երևանի պոլիտեխնիկական ինսիտուտի ջրային էներգիայի օգտագործման ամբիոնի վարիչ, 1943-1957 թվականներին՝ ԽՍՀՄ ջրաէներգետիկական ինսիտուտիի դիրեկտոր։ Ուսումնասիրությունները վերաբերում են հիդրոէներգետիկայի, հիդրավլիկական մոդելավորման, չհաստատված հոսանքների և ջրաբերուկների շարժման հարցերին։ Մասնակցել է ԳՈԷԼՌՈ-ի հանձնաժողովի աշխատանքներին, Վոլխովի, Սվիրի ու Զորագետի ՏԷԿ-երի նախագծմանը։ Եղիազարովը եղել է հիդրավլիկ հետազոտությունների միջազգային ասոցիացիայի (ՀՀՄԱ) հիմնադիրներից և նրա պատվավոր անդամ, Թուլուզի ակադեմիայի (Ֆրանսիա) թղթակիցանդամ, Բուդապեշտի համալսարանի պատվավոր դոկտոր։ ԽՍՀՄ-ի երկրորդ գումարման Գերագույն սովետի դեպուտատ։ Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով:

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։