'''Եղիկյան Սերոբեր''' ([[մարտի 5]], [[1905]], գյուղ Կարմիրք ([[Արևմտյան Հայաստան|Արևմտյան Հայաստանի]] [[Խոտորջուր]] գավառումգավառ)-[[փետրվարի 2]], [[1971]], [[Միլան]]), հայ քիմիկոս, դոկտոր։ [[1919]]-[[1924]] թվականին սովորել է [[Վենետիկ|Վենետիկի]] Մխիթարյանների [[Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան|Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանում]]։ [[1929]] թվականին ավարտել է Միլանի համալսարանը։ Աշխատել է նույն համալսարանում՝ որպես պրոֆեսոր Քոնթարդիի օգնական։ Երկար տարիներ դե Անջելի Ֆրուա գործարանում եղել է գյուտարար քիմիկոս, այնուհետև ծառայել քիմիական հաստատությունում։ Քիմիայի և ատոմագիտությաև մասին գրել է բազմաթիվ արժեքավոր աշխատություններ, որոնցից հայերեն լույս է տեսել «Հյուլեական ռումբ» ([[1946]] թվական) մենագրությունը:
