«Ազդարար (հանդես)»–ի խմբագրումների տարբերություն

▲ԱԶԴԱՐԱՐ- հայ իրականության մեջ առաջին պարբերականը,լույս է տեսել Հնդկաստանի Մադրաս քաղաքում,1794թ.հոկտեմբերի 16-ին, խմբագիրն է եղել քահանա Հարություն Շմավոնյանը,հրատարակվել է մինչև 1796թ. (18 համար),դադարել է նյութական դժվարությունների պատճառով:Տպագրել է գրաբարով,մասամբ՝ հնդկահայ և Նոր Ջուղայի բարբառներով: «Ազդարարը գիտաճանաչողական, պատմագիտական, գրական, հասարակական հանդես էր և արտացոլել է հնդկահայ կյանքը, անդրադարձել հայ ժողովրդի լուսավորության, ազգային ինքնագիտակցության, ազատագրության խնդիրներին: Տպագրել է նաև բարոյախրատական բովանդակությամբ բանաստեղծություններ, առակներ, զրույցներ, պատմվածքներ, դաստիարակչական հոդվածներ, իրազեկել Հարավային Կովկասում տեղի ունեցող իրադարձությունների մասին: Ամսագիրը գաղութահայերին հորդորել է վերադառնալ հայրենիք: «Ազդարարի առանձին համարներ տպագրվել են պատկերազարդ, կարմրագույն տառերով:Շմավոնյանը թղթակցություններ էր ստանում Մադրասից,Կալկաթայից,Բասրայից,Չինաստանից,Ֆիլիպիններից,նաև նյութեր էր տպագրում Երևանից և Շուշիից: Ազդարարի հրապարակախոսներից աչքի էր ընկնում Սեթ Մամյանը:Ազդարարի գրական բաժնում տպագրվել է Հակոբ Սիմեոնյան Այուբյանցի Հեյդար խանի պատմությունը,Շմավոնյանը թարգմանել է նաև ամերիկացի մանկագիր Թովմաս Դեյի Փոքրիկ Ջեկի պատմությունը,Ադիսոնի Միրզայի տեսիլքը,Ստիլլի Սանտոն Բարսիսայի պատմությունը:Տպագրել է նաև Խաչատուր Կեսարացու ,,Պատմութիւն պարսիցը՚.: