«Դեմոկրատական սոցիալիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ ««ԴԵՄՈԿՐԱՏԱԿԱՆ ՍՈՑԻԱԼԻԶՄ», ռեֆոր–միստական տեսություն, ըստ որի սոցիա–լիզմը արդի դարաշրջանում կո...»:
 
No edit summary
Տող 1.
[[File:Marx4.jpg|thumb|100px|Կառլ Մաքս]]
«ԴԵՄՈԿՐԱՏԱԿԱՆ ՍՈՑԻԱԼԻԶՄ», ռեֆոր–միստական տեսություն, ըստ որի սոցիա–լիզմը արդի դարաշրջանում կորցնելով դասակարգային-պրոլետարական բնույ–թը, դասակարգերի «հաշտության» հի–ման վրա վերածվել է «ընդհանուր դեմո–կրատական» հոսանքի, իսկ մարքսիզմ- լենինիզմը սոցիալիստական, կոմունիս–տական շինարարության, բանվոր դասա–կարգի հեղափոխական պայքարի իրա–կանացման ընթացքում դարձել է «սոցիա–լիզմից կտրված ճյուղ»։ Դասակարգային բովանդակությամբ «Դ․ ս․» աջ օպորտու–նիզմի ն ռնիզիոնիզմի հակակոմունիստա–կան միտումների հետևողական արտահայ–տությունն է, աջ սոցիալ-դեմոկրատիայի գաղափարական հիմքերի տրամաբանա–կան զարգացումը (տես նաև Ավստրո- մարքսիզմ, Օպորտունիզմ, Ռևիզիոնիզմ, Աչ սոցիաւիստներ)։ «Դ․ ս․» հասկացություևը ռեֆորմիստա–կան գրականության մեջ գործածվում է XIX դ․ վերջերից։ Դրանով նշանաբանվել է «պետական սոցիալիզմի» ուղղություն–ներից մեկը, որը բուրժուա-դեմոկրատա- կան պետությունը նախընտրում էր միա–պետությունից։ XX դ․ սկզբներից սոցիալ- դեմոկրատիայի աջ առաջնորդները առաջ են քաշում կոմունիզմին հակադրվող սո–ցիալիզմի իրենց ըմբռնումը։ «Դ․ ս․» հան–դես է գալիս պրոլետարիատի դիկտատու–րայի դեմ, ռնիզիայի է ենթարկում մարքս- լենինյան հայացքները կապիտալիստա–կան հասարակության մասին։ II համաշ–խարհային պատերազմից հետո պետ․ մոնոպոլիստական կապիտալիզմի զար–գացման նոր երևույթները, որոնք հատկա–պես պայմանավորված են գիտա-տեխ․ հեղափոխությամբ, ներկայացվում են որ–պես կապիտալիզմի «ձևափոխություն»։ Մինչև 1950-ը ձևավորվեց «Դ․ ս․»-ի արդի դոկտրինան, որը հռչակեց, այսպես կոչ–ված՝ «մաքուր» սոցիալիստական հասա–րակություն, ուր կբացակայեն արտա–դրության միջոցների հասարակական սե–փականությունը, բանվոր դասակարգի և նրա քաղաքական ավանգարդի ղեկավա–րությամբ իրականացվող աշխատավոր–ների իշխանությունը, մարքս-լենինյան գաղափարախոսությունը։ «Դ․ ս․»-ի տե–սաբաններ Բ․ Կաուցկին (Ավստրիա), Տ․ Տեյթսքելը, Զ․ Քոուլը, Ա․ Քրոսլենդը, Տ․ Լասկին, Տ․ Մորիսոնը, Ջ․ Մտրեյչին, Մ․ Ֆիլիպսը (Մեծ Բրիտանիա), Ն․ Թոմա- սը (ԱՄՆ), Ֆ․ Շտեռնբերգը (ԳՖՏ) սոցիա–լիզմը մեկնաբանում են իբրև հասարա–կական և անձնական կյանքի բոլոր ոլորտ–ներում կիրառվող սոցիալ-բարոյական իդեալ, որը ձևավորվում է ռեֆորմիստա- կաև միջոցառումների շնորհիվ և կոչված է յուրաքանչյուր առանձին դեպքում ապա–հովելու «առավել լրիվ դասակարգային ներդաշնակություն», «առավել հնարավոր համընդհանուր բարօրություն», «ազգային եկամտի առավել արդարացի բաշխում» և դրանով իսկ նպաստելու բուրժուականհասարակարգի հիման վրա և դրա շրջա–նակներում «տնտեսության սոցիալիստա–կանացմանը»։ Արտադրության միջոցնե–րի հասարակական, պետ․ սեփականու–թյան փոխարեն՝ որպես «Դ․ ս․»-ի հավա–սարազոր հիմք անհրաժեշտ է համար–վում պետ․ հսկողությունը «խառը էկոնո–միկայի» նկատմամբ, որը մոնոպոլիանե–րի տիրապևտության պայմաններում պե- տական-կապիտալիստական ձեռնարկու–թյունների կողքին տեղ է տալիս նաև մաս–նավոր կապիտալիստական ձեռնարկու–թյուններին ու մրցակցությանը։ Ըստ «Դ․ ս․»-ի դոկտրինայի Էկոնոմիկայի նկատ–մամբ բուրժ․ պետության վերահսկո–ղությունը ներկայացվում է որպես սո–ցիալիստական միջոցառում, որի մշա–կումը կախված է, առաջին հերթին, «բարոյական բարեփոխումից», ռեֆորմ–ների անցկացման մասին «ընդհանուր համաձայնության» ձեռքբերումից՝ աշխար–հայացքների տարբերության պահպան- մամբ, բոլոր հայացքները (բացառությամբ կոմունիզմի) հանդոլրժելու պայմաննե–րում։ «Դ․ ս․»-ի գաղափարը դարձել է Սո–ցիալիստական ինտերնացիոնալի նշա- նաբանը։ 1951-ին Սոցիալիստական ին–տերնացիոնալի Ֆրանկֆուրտի (ԳՖՏ) կոնգրեսի դեկլարացիան ձևականորեն ևս անջրպետվեց մարքսիզմից, իր հիմնական դոկտրինան հռչակելով «Դ․ ս․», որը կոչ–ված Էր տալ բարձր զարգացած երկրնե- րում սոցիալական հարցերի միակ հնա–րավոր լուծումը։ 1970-ական թթ․ համար Սոցիալիստական ինտերնացիոնալի կու–սակցությունները առաջ քաշեցին «սոցիա–լական դեմոկրատիայի» հասնելու խըն- դիրները։ «Դ․ ս․»-ի գաղափարները լայ–նորեն օգտագործվում են կապիտալիզմի պաշտպանության համար մոնոպոլիստա–կան կապիտալի երկրներում, սոցիալիզմի կառուցման պրակտիկայի վրա ոտնձգու–թյուններ գործելու և սոցիալիստական Ър^тЛЛгртплЗ կապիտալիզմը վէրականգնն- լու փորձերը քողարկելու համար։ «Դ․ ս․» տերմինը գիտական չէ, քանի որ իբրև սոցիալիզմի վերնաշենք այն ընդունում է բուրժուական դեմոկրատիայի համա–կարգը և հնարավոր է համարում ոչ դե–մոկրատական կառուցվածքի գոյությունը սոցիալիզմի պայմաններում։ Մինչդեռ սո–ցիալիզմի կառուցումը հնարավոր է միայն պրոլետարիատի դիկտատուրայի և սո–ցիալիստական դեմոկրատիայի պայման–ներում։ Գրկ․ Լենին Վ․ Ի․, Իմպերիալիզմը որ–պես կապիտալիզմի բարձրագույն ստադիա, Երկ․, հ․ 22։ Նույնի, Սպաոնացող աղետը և ինչպես պայքարել նրա դեմ, Երկ․, հ․ 25։ Программные документы борьбы за мир, демократию и социализм, М․, 1961; Между–народное Совещание коммунистических и рабочих партий․ Москва, 1969 (Сборник материалов), Прага, 1969; Идеология совре–менного реформизма, М․, 1970; Tho–mas N․, Democratic socialism, N․ Y․, 1953; Sozialdemokratie in Europa, Hannover, 1966․ Ա․ կոււիկյաՆ
[[Պատկեր:John Maynard Keynes.jpg|thumb|100px|Ջոն Մեյնարդ Քեյնս]]
[[Պատկեր:Bernst1.jpg|thumb|100px|Էդուարդ Բերնշտեյն]]
'''Դեմոկրատական Սոցիալիզմ''', ռեֆորմիստական տեսություն, ըստ որի սոցիալիզմը արդի դարաշրջանում կորցնելով դասակարգայինպրոլետարական բնույթը, դասակարգերի «հաշտության» հիման վրա վերածվել է «ընդհանուր դեմոկրատական» հոսանքի, իսկ մարքսիզմլենինիզմը սոցիալիստական, [[Կոմունիստ (այլ կիրառումներ)|կոմունիստական]] շինարարության, բանվոր դասակարգի հեղափոխական պայքարի իրականացման ընթացքում դարձել է «սոցիալիզմից կտրված ճյուղ»։ Դասակարգային բովանդակությամբ «Դեմոկրատական սոցիալիզմ» աջ օպորտունիզմի ն ռնիզիոնիզմի հակակոմունիստական միտումների հետևողական արտահայտությունն է, աջ սոցիալ դեմոկրատիայի գաղափարական հիմքերի տրամաբանական զարգացումը (Ավստրոմարքսիզմ, Օպորտունիզմ, Ռևիզիոնիզմ, Աջ սոցիաիստներ)։
 
== Հասկացություն ==
«Դեմոկրատական սոցիալիզմ» հասկացությունը ռեֆորմիստական գրականության մեջ գործածվում է [[19-րդ դար]]ի վերջերից։ Դրանով նշանաբանվել է «պետական սոցիալիզմի» ուղղություններից մեկը, որը բուրժուադեմոկրատական պետությունը նախընտրում էր միապետությունից։ [[20-րդ դար]]ի սկզբներից սոցիալդեմոկրատիայի աջ առաջնորդները առաջ են քաշում [[կոմունիզմ]]ին հակադրվող սոցիալիզմի իրենց ըմբռնումը։
 
«Դեմոկրատական սոցիալաիզմ» հանդես է գալիս պրոլետարիատի [[դիկտատուրա]]յի դեմ, ռևիզիայի է ենթարկում մարքսլենինյան հայացքները կապիտալիստական հասարակության մասին։ [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ից հետո պետական մոնոպոլիստական կապիտալիզմի զարգացման նոր երևույթները, որոնք հատկապես պայմանավորված են գիտատեխնիկական հեղափոխությամբ, ներկայացվում են որպես կապիտալիզմի «ձևափոխություն»։
 
== Գաղափարախոսություն ==
Մինչև [[1950]] թվականը ձևավորվեց «Դեմոկրատական սոցիալիզմ»ի արդի դոկտրինան, որը հռչակեց, այսպես կոչված՝ «մաքուր» սոցիալիստական հասարակություն, ուր կբացակայեն արտադրության միջոցների հասարակական սեփականությունը, բանվոր դասակարգի և նրա քաղաքական ավանգարդի ղեկավարությամբ իրականացվող աշխատավորների իշխանությունը, մարքսլենինյան գաղափարախոսությունը։ «Դեմոկրատական սոցիալիզմ»ի տեսաբաններ Բ․ Կաուցկին ([[Ավստրիա]]), Տ․ Տեյթսքելը, Զ․ Քոուլը, Ա․ Քրոսլենդը, Տ․ Լասկին, Տ․ Մորիսոնը, Ջ․ Մտրեյչին, Մ․ Ֆիլիպսը ([[Մեծ Բրիտանիա]]), Ն․ Թոմասը ([[ԱՄՆ]]), Ֆ․ Շտեռնբերգը սոցիալիզմը մեկնաբանում են իբրև հասարակական և անձնական կյանքի բոլոր ոլորտներում կիրառվող սոցիալբարոյական իդեալ, որը ձևավորվում է ռեֆորմիստակաև միջոցառումների շնորհիվ և կոչված է յուրաքանչյուր առանձին դեպքում ապահովելու «առավել լրիվ դասակարգային ներդաշնակություն», «առավել հնարավոր համընդհանուր բարօրություն», «ազգային եկամտի առավել արդարացի բաշխում» և դրանով իսկ նպաստելու բուրժուականհասարակարգի հիման վրա և դրա շրջանակներում «տնտեսության սոցիալիստականացմանը»։
 
Արտադրության միջոցների հասարակական, պետական սեփականության փոխարեն՝ որպես «Դեմոկրատական սոցիալիզմ»ի հավասարազոր հիմք անհրաժեշտ է համարվում պետական հսկողությունը «[[խառը էկոնոմիկա]]յի» նկատմամբ, որը մոնոպոլիաների տիրապետության պայմաններում պետական կապիտալիստական ձեռնարկությունների կողքին տեղ է տալիս նաև մասնավոր կապիտալիստական ձեռնարկություններին ու մրցակցությանը։
 
Ըստ «Դեմոկրատական սոցիալիզմ»ի դոկտրինայի Էկոնոմիկայի նկատմամբ բուրժուազիայի պետության վերահսկողությունը ներկայացվում է որպես սոցիալիստական միջոցառում, որի մշակումը կախված է, առաջին հերթին, «բարոյական բարեփոխումից», ռեֆորմների անցկացման մասին «ընդհանուր համաձայնության» ձեռքբերումից՝ աշխարհայացքների տարբերության պահպանմամբ, բոլոր հայացքները (բացառությամբ կոմունիզմի) հանդոլրժելու պայմաններում։ «Դեմոկրատական սոցիալիզմ»ի գաղափարը դարձել է Սոցիալիստական ինտերնացիոնալի նշանաբանը։
== Դեմոկրատական սոցիալիզմի անտաջումը մարքսիզմից ==
[[1951]] թվականին Սոցիալիստական ինտերնացիոնալի [[Ֆրանկֆուրտ]]ի (ԳՖՏ) կոնգրեսի դեկլարացիան ձևականորեն ևս անջրպետվեց մարքսիզմից, իր հիմնական դոկտրինան հռչակելով «Դեմոկրատական սոցիալիզմ», որը կոչված Էր տալ բարձր զարգացած երկրներում սոցիալական հարցերի միակ հնարավոր լուծումը։ [[1970]]-ական թվականներին համար Սոցիալիստական ինտերնացիոնալի կուսակցությունները առաջ քաշեցին «սոցիալական դեմոկրատիայի» հասնելու խընդիրները։ «Դեմոկրատական սոցիալիզմ» գաղափարները լայնորեն օգտագործվում են կապիտալիզմի պաշտպանության համար մոնոպոլիստա–կան կապիտալի երկրներում, սոցիալիզմի կառուցման պրակտիկայի վրա ոտնձգություններ գործելու և սոցիալիստական երկրներում կապիտալիզմը վէրականգնելու փորձերը քողարկելու համար։ «Դեմոկրատական սոցիալիզմ» տերմինը գիտական չէ, քանի որ իբրև սոցիալիզմի վերնաշենք այն ընդունում է բուրժուական դեմոկրատիայի համակարգը և հնարավոր է համարում ոչ դե–մոկրատական կառուցվածքի գոյությունը սոցիալիզմի պայմաններում։ Մինչդեռ սոցիալիզմի կառուցումը հնարավոր է միայն պրոլետարիատի դիկտատուրայի և սոցիալիստական դեմոկրատիայի պայմաններում։
 
== Գրականություն ==
* Լենին Վ․ Ի․, Իմպերիալիզմը որպես կապիտալիզմի բարձրագույն ստադիա, հ․ 22։
* Программные документы борьбы за мир, демократию и социализм, М․, [[1961]]; Международное Совещание коммунистических и рабочих партий․ Москва, [[1969]] (Сборник материалов), Прага, [[1969]]; Идеология совре–менного реформизма, М․, [[1970]];
* Thomas N․, Democratic socialism, N․ Y․, 1953; Sozialdemokratie in Europa, Hannover, 1966․