«Հելլենիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

«Հելլենիզմ» եզրույթը գիտական շրջանառության մեջ է դրել գերմանացի պատմաբան Յո. Դրոյզենը ([[1808]]-[[1884]])՝ դրա տակ հասկանալով «հունական պետականության և կրթվածության տարածումը» արևելյան ժողովուրդների մեջ, անտեսելով հելլենիզմի հասարակական և տնտեսական էությունը։ Այնուհետև հելլենիզմը մեկնաբանվել է որպես միայն մշակութային (Յու. Կերստ), քաղաքական (Վ. Տառն) կամ տնտեսական (Մ. Ռոստովցև) ազդեցություն։ Հելլենիզմըտ բնորոշվել է նաև որպես պատմական որոշակի ժամանակաշրջան՝ պայմանավորված հունական և տեղական հասարակական և տնտեսական, քաղաքական, մշակութային տարրերի ու սովորույթների փոխազդեցությամբ (Ա. Ռանովիչ և ուիշներ)։ Հելլենիզմի ժամանակաշրջանի ավարտն ընդունված է համարել [[մ.թ.ա. 30]]-ը, երբ [[Հռոմ]]ը նվաճել է հելլենիստական վերջին պետությունը՝ [[պտղոմեոսյան Եգիպտոս]]ը, թեև հելլենիզմին բնորոշ երևույթները շարունակել են գոյատևել։

 

[[Մեծ Հայք]]ը հենց սկզբից ընդգրկվել է հելլենիստական աշխարհի ոլորտը։ Զարգացել են երկրի տնտեսական և քաղաքական կյանքը, քաղաքաշինությունը, հելլենիստական մշակույթը։ [[Արտաշեսյաններ|Արտաշեսյան արքայատան]] օրոք (մ.թ.ա. II-I դդ.) [[Մեծ Հայք]]ը դարձել է հելլենիստական խոշոր տերություն։