«Բառախաղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Բառախաղ''', բառախաղով զբաղվելու համար պետք է ընտրել այնպիսի բառեր, որոնց վերադասավորումով կարելի է նոր բառեր կազմել. օրինակ՝ սրահ-հարս, սնար-սանր, դրամ-մարդ, ագռավ-գավառ, վտակ-կտավ, ծառա-առած, շուն-նուշ, կամ որևէ բառի բոլոր տառերը մեկ անգամ գործածելով՝ կազմել նոր բառեր, օրինակ՝ ատամնաբուժական-ատամ, մատ, բուժակ, բաժակ, ժամ, մական և այլն:այլն։

Բառախաղ կարող է ստեղծվել նաև իմաստով տարբեր, բայց նմանահունչ կամ նույնանուն բառերով, օրինակ՝ «Ես աղա, դու աղա, բա մեր աղունն ո՞վ աղա» (ժողովրդական [[առած]]):։ Մեկ այլ դեպքում կազմվում են ոչ թե մեկ, այլ երկու կամ նույնիսկ ավելի բառերից, դառնում բարդ կամ բաղադրյալ հանգ, որով էլ ստեղծվում է իմաստային խաղ.

{{քաղվածք||Կյանքից հարբած անցավոր,

Բառախաղերը գեղարվեստական խոսքը դարձնում են ավելի գրավիչ, աշխույժ ու սրամիտ:սրամիտ։ Բառախաղային հանգեր են ստեղծել բանաստեղծներ [[Պետրոս Դուրյան]]ը, [[Ազատ Վշտունի]]ն, [[Պարույր Սևակ]]ը, [[Համո Սահյան]]ը և ուրիշներ:ուրիշներ։