«Գոբելեն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Գոբելեն''', [[ձեռք]]ով գործված [[գորգ]]-[[նկար]] ։ Որոշակի իմաստով գոբելեն է կոչվում մինչև այժմ գործող փարիզյան մանուֆակտուրայի (հիմնվել է [[1662]] թվականին, Սեն Մարսել արվարձանում) արտադրանքը։ Որպես թագավորական մանուֆակտուրա՝ նրա գլխավոր մասնաշենքը դարձավ 15-րդ դարի հայտնի ներկարարներ գոբելենների նախկին արհեստանոցը, այդ անունով էլ կոչվեց մանուֆակտուրան ու նրա արտադրանքը։ Գոբելեն գործվել է բրդյա և մետաքսյա գունավոր թելերով։ Գոբելենները գործվել են ձեռքի հատուկ դազգահների վրա։ Գոբելենի բնորոշ հատկանիշն է հիմնաթելերով «Թագավորի այցը գոբելենների մանուֆակտուրա», գոբելեն «Լյուդովիկոս 15-ի պատմությունը» շարքից, [[բուրդ]], [[մետաքս]], [[ոսկի|ոսկյա]] և արծաթյա թելեր, Էսքիզը՝ Շ․ Լեբրենի ([[1673]]-[[1679]] թվաաններին, Սզգային ունեցվածք, Փարիզ) «Երկինք», գոբելեն, բուրդ, Էսքիզը՝ ժ․ Լյուրսայի ([[1956]] թվական, ազգային ունեցվածք, Փարիզ) ստեղծված մակաշերտավոր երեսակողմի և կարերով ստեղծված հակառակ երեսի անհարթությունը17-18-րդ դարերում պատմական, դիցաբանական, կրոնական և գրական սյուժեներով, գեղարվեստական բարձր արժանիքներով ստեղծված գոբելենները այնպիսի ճանաչում են գտել, որ գոբելեն են կոչվել սկզբում Ֆրանսիայի մյուս մանուֆակտուրաներում և այլ երկրներում ընդօրինակված շպալերները, իսկ 19-րդ դարում ընդհանրապես շպալերները և նույնիսկ մեքենայով խիտ գործված «Երկինք», գոբելեն, բուրդ, Ա․ Մատիսի [[1946]] թվականի էսքիզով ([[1972]] թվական, Ազգային ունեցվածք, Փարիզ) տառները (այսպես կոչված գոբելենային գործվածքները)։ 19-րդ դարում գեղարվեստական մակարդակը իջել Է։ [[1930]] ական թվականներին․ ոբելենի արվեստը վերածնվել է նոր ոճական հիմքի վրա։