«Ազենկուրի ճակատամարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Ռազմական հակամարտություն |partof = Հարյուրամյա պատերազմ |image = 300px |captio...»:
 
Տող 46.
Համաձայն անգլիական սկզբնաղբյուրների իրենց բանակի մեջ մտնում էին 2000 զրահավոր զինվորներ, 8000 նետաձիգներ և 65 հրետանավորներ, բացի այդ օգնական ուժերը հաշվվում էին ամենաքիչը 1200 հոգի: Նրանցից 900 զրահավոր զինվորներ էին և 1200 նետաձիգներ մնացել էին Արֆլեր ամրոցում, իսկ մի հատվածն էլ վարակված են եղել ժանտախտով և մնացել են Անգլիայում: Փաստացի գրեթե ամբողջ հրետանին մնացել են Արֆլերում: Եթե հաշվի առնենք այս փաստերը կարելի է եզրակացնել, որ Ազենկուրում անգլիական բանակի թիվը եղել է 6000 հոգի և մի քանի օժանդակ միավորումներ:
== ճակատամարտ ==
Անգլիացիները դասավորվեցին և պատրաստվում էին հարձակման, իսկ ֆրանսիացիները ոչ մի հարձակման նշան չէին տալիս: Այդ ժամանակ Հենրիխ 5-րդը տեսնելով, որ ֆրանսիացիները երեք ժամ ոչիչոչինչ չէին անում, ինքնինքը ստիպված դիմեց բավականբավականին ռիսկային քայլի` զորքերը մոտեցրեց մինչև նետաձիգինետաձիգների հարվածներիհարվածի երկարության: Այս քայլը հնարավորություն տվեց հաղթանակ տանել ֆրանսիացիների դեմ: Նետաձիգները ֆրանսիացիների հարձակումից զգուծանալովզգուշանալով փորեցին հողը` իրենց ավելի ապահով զգալու համար: Եթե ֆրանսիացիները հարձակվեին անգլիացիների վերադասավորման ժամանակ, ապա հետևանքները աղետալի էին լինելու անգլիացիների համար: Սակայն, ամենայն հավանականությամբ, անգլիացիների առաջընթացը վրիպել էր ֆրանսիացիներիֆրանսիական հրամանատարության աչքից: Այն ժամանակ, երբ անգլիացի նետաձիգները կրակ բացեցին, մի քանի րոպեում ասպետների առաջին երեք շարքերում խուճապ սկսվեց:
Ֆրանսիական հեծելազորը, չնայած կարգապահության բացակայությանը և ակնահայտակնհայտ թվական պակասորդի(ֆրանսիական աղբյուրների համաձային հեծելազորի մի մասը թափառում էր տեղանքում, իսկ մյուս մասը դեռևս կերակրում էին իրենց ձիերին) սկսեցին հարձակումը, բայց հաջող հարձակման համար խանգարում էին մի քանի գործոններ ևս: Առաջին, վերը նշված, կարգապահության բացակայությունը: Երկրորդ տեղանքի յուրահատկությունը, այն թույլ չէր տալիս ֆրանսիացիներին շրջանցել անգլիացիներին եզրից, բացի այդ, տիղմը թույլ չէր տալիս ձիերին ավելի արագ ընթանալ, սրանք գործոններ են, որ չի կարելի շրջանցել:
Ֆրանսիացիները հետևակի դասվորությանդասավորության ժամանակ թույլ էին տվել մի շարք սխալներ, նետաձիգներին և արբալետավորներին դասավորել էին հեծելազորի թիկունքում և բնական է, որ նրանք որևէ դեր չէին կարող ունենալ կռվիճակատամարտի ընթացքի վրա: Հեծյալները, հասնելով փայտե ցցերին, շարքերիև սկզբներիննրանց թռչեցինմեծամասնությունը կորցնելով հավասարակշռությունը` ձիերի վրայից թռան անգլիացիների ոտքերի առջև` մնացածները զոհվեցին անգլիական նետերից: Ֆրանսիական հեծելազորը, կրելով ծանր կորուստներ, փախուստի դիմեց՝ կոտորելով նաև սեփական հետևակին:
Մի որոշ ժամանակ անց կռվի մեջ են մտնում ֆրանսիացիների երկրորդ գիծը, սակայն այստեղ անգլիացիներին օգնության է հասնում նրանց զբաղեցրած ճիշտ դիրքը, այդ իսկ պատճառով ֆրանսիացիները չկարողացան օգտագործել թվային գերակշռությունը: Այս մարտին անձամբ մասնակցել է Հենրիխ 5-րդը:
Չնայած, որ այս ճակատամարտում համարվում է, որ անգլիական նետը հաղթեց ֆրանսիական արբալետարբալետին, սակայն այստեղ մի խնդիր կա եթե` նետը չի կարող կոտրել ասպետական պաշտպանիչ հանդերձները, այստեղից կարող ենք եզրակացնել նետաձիգները ուղղակի վիրավորել կամ հարվածել են ձիերին: Ասպետները, կորցնելով ձիերին, մնացին հետիոտն, սակայն նրանց հանդերձները թույլ չէին տալիս ազատ տեղաշարժվել: Դրանից հետո ֆրանսիացիները գործի դրեցին փայտից պատրաստված երկար ձողորըձողերը և մոտակա մարտի համար խոհանոցային դանակի տեսք ունեցող դանակները և պարտության մատնեցին ֆրանսիական ասպետներին:
Հազարավոր ասպետներ ընկան մարտի դաշտում: Ճակատամարտի սկզբից երեք ժամ անց ֆրանսիացիները ծանր կորուստներ կրեցին, շատ ասպետներ գերի ընկան: Ժամանակակից մի քանի պատմաբաններ կարծում են, որ ասպետներից շատերը, կորցնելով ձիերին, պարզապես չեն ուզեցելցանկացել հետիոտն կռվել և հանձնվել են այնուհետև փրկագնով ազատագրվել: Երրորդ գծի մարտիկները նայում էին իրենցից առաջ գնացած զորքերին և ոչ մի օգնություն ցույց չտվեցին: Ասպետներից փրկվեցին միայն նրանք, ովքեր ձիով էին, իսկ նրանց մի մասը, ովքեր մարտի դաշտում մնացել էին առանց ձիերի, փրկվեցին շնորհիվ ծառաների: Ֆրանսիական զորքերի միակ հաջողությունըեղավհաջողությունը եղավ այն, որ Իզեմբեր դը Ազենկուրը, ով այդ շրջանի ղեկավարն էր, հարձակվեց անգլիական զորքերի վրա եզրում և կարողացավ որոշակի հաջողությունների հասնել: Վերջնս, ամենայն հավանականությամբ, հարձակվել էր սեփական նախաձեռնությամբ: Բացի այս եղավ նման մի նախաձեռնություն ևս, սակայն այս նախաձեռնությունը չհասավ իր նպատակին:
Այս իրադարձությունները հիմք ընդունելով` Հենրիխ թագավորը հրամայեց սպանել բոլոր գերիներին, սակայն անգլիական ասպետները չէին ցանկանում կորցնել հարուստ ավարը, այդ ժամանակ 200 նետաձիգներ պաշտպանելովանսալով մահապատիժնարքայի իրականցնող անխնահրամանին կոտորում էին ֆրանսիական ասպետներին: Սակայն հենրիխըՀենրիխը, գնահատելով իրավիճակը, հրամայեց դադարեցնել մահապատիժը, բայց արդեն ուշ էր, որովհետև մեծամասնությանը արդեն մահապատժի էին դատապարտելենթարկելել:
 
== Կորուստները ==
Հստակ տեղեկություն չունենք, թե կողմերն ինչքան կորուստներ ունեցան: Ֆրանսիական աղբյուրները նշում են, որ ճակատամարտում ֆրանսիացիները կորցրել են 4-10 հազար, իսկ անգլիացիները 1600 զինվոր: Այլ աղբյուրները նշում են, որ ֆրանսիական բանակի կորուստը ամենաքիչը վեց անգամ գերազանցում են անգլիական կողմի զոհերի թվին: