«Ահարոն Տատուրյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «'''Ահարոն Ստեփանի Տատուրյան''' [ 1886, գյուղ Օվաճըգ (Իզմիթի սանջակում, Թուրքիա)-1965, Փարիզ ], հ...»:
 
Տող 1.
'''Ահարոն Ստեփանի Տատուրյան''' [ [[1886]], [[գյուղ]] Օվաճըգ (Իզմիթի սանջակում, [[Թուրքիա]])-[[1965]], [[Փարիզ]] ], հայ բանաստեղծ։ Սովորել է Կոստանդուպոլսի Մխիթարյան, [[1907]]-[[1909]]-ին՝ [[Վենետիկ]]ի [[Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան]]ներում։ [[1928]]-ից հաստատվել է [[Ֆրանսիա]]յում ([[Փարիզ]], [[Մարսել]]), զբաղվել ուսուցչությամբ։ Գրական ասպարեզ է իջել [[1902]]-ին՝ աշխատակցելով «Բազմավեպ», «Մեհյան» և այլ պարբերականների։ Ավելի ուշ, [[Փարիզ]]ում լույս է ընծայել «Մագաղաթներ» ([[1938]]), «Պոհեմականք» ([[1939]]), «Սոսյաց անտառ» ([[1948]]), «Երկներ երկիր» ([[1957]]), «Բագիններուս կրակին դեմ» ([[1958]]), «Կարմիր ավետարան» ([[1959]]) ժողովածուները։ Ետմահու հրատարակվել են նրա «Վերջին կաթիլներ» և «Հին քերթվածներ» (երկուսն Էլ՝ [[1971]]) ժողովածուները։ Տատուրյանը երգել է մարդկային վիշտը, պատկերել «խեղճ մարդկանց» վիճակը հակասություններով լի աշխարհում, գովերգել [[խորհրդային Հայաստան]]ը։
{{ՀՍՀ}}
 
[[Կատեգորիա:Հայ բանաստեղծներ]]