Ծարիրի պարունակությունը (100 գ չոր նյութին) [[բույս]]երում 0, 006 մգ է, ծովային կենդանիների օրգանիզմում՝ 0, 02 մգ, ցամաքային կենդանիների մոտ՝ 0, 0006 մգ։ Ծարիրը կենդանիների և մարդու օրգանիզմ է մտնում [[շնչառական օրգան]]ների կամ ստամոքս¬աղիքայինստամոքսաղիքային համակարգի միջոցով։ Արտաթորվում է գլխավորապես [[կղանք]]ի, չնչին քանակությամբ՝ [[մեզ]]ի հետ։ Ծարիրի կենսաբանական դերը հայտնի չէ։ Ծարիրն ընտրողաբար կուտակվում է [[վահանաձև գեղձ]]ում, [[լյարդ]]ում, [[փայծաղ]]ում։ Ծարիրի սահմանային թույլատրելի քանակությունը 10<sup>−5</sup>-10<sup>−7</sup> գ է՝ 100 գ չոր հյուսվածքին։ Ավելի մեծ քանակների դեպքում ծարիրը պասիվացնում է լիպիդային, ածխաջրային և սպիտակուցային փոխանակության ֆերմենտները (հավանաբար սուլֆհիդրիլային խմբերի մեկուսացման պատճառով)։
