«Վերլուծական փիլիսոփայություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Վերլուծական փիլիսոփայություն'''. փիլիսոփայական հետազոտությունների ժամանակակից ուղղություն, որը փիլիսոփայության խնդիրը համարում է [[Լեզու|լեզվի]] վերլուծությունը, այսինքն՝ լեզվական արտահայտությունների իմաստի ճշգրտումը և լեզվական ձևերի մեջ արտահայտված մտածողության տրամաբանական կաոուցվածքի հստա- կեցումը։ Վերլուծական փիլիսոփայությունը գտնում է, որ ավանդական [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]] պրոբլեմները, ճանաչողության պրոցեսում ծագող իմացաբանական դժվարությունները և տրամաբանական հակասությունները (մասնավորապես [[պարադոքս]]ներըպարադոքսները) լեզվի ոչ ճշգրտության և տրամաբանական կառուցվածքի անհստակության հետևանք են։ Գոյություն ունի Վերլուծական փիլիսոփայության երկու տարատեսակություն։ Տրամաբանական վերլուծության փիլիսոփայությունը լեզվի վերլուծության համար էականորեն օգտագործում է ժամանակակից տրամաբանության միջոցները՝ տրամաբանական ճշգրտության տիպարին համապատասխանող իդեալական լեզուների կառուցումը, որոնց մեջ ապահովվում է մտքի լեզվական արտահայտության և նրա տրամաբանական կառուցվածքի համընկնումը այս ծրագրի համար իբրև նախատիպ ծառայում է մաթեմատիկական կշռադատությունների ճշգրտումը լոգիստիկական [[եղանակ]]ով ձևականացված լեզուների կառուցման միջոցով։ Այս ծրագիրը, որը մշակել էին Բ․ Ռասեչը և Լ․ Վիտգենշտայնը, որդեգրել են նեոպոզիտիվիզմը (Ռ․ Կառնապ, Հ․ Ֆայգլ են) և նեոպրագմատիզմը (Ու․ Քուայն, Ն․ Գուդմեն են)։ Լեզվաբանական վերլուծության փիլիսոփայությունը