«Հայաստանը վաղ միջնադարում»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պարսից արքունիք]]ը երկար չհանդուրժեց [[Արևելյան Հայաստան]]ի ինքնավար կարգավիճակը, և առաջին մարզպան [[Վեհմիրշապուհ]]ից ([[428]]-[[443]]) հետո [[Հազկերտ II]]-ը ([[439]]-[[457]]) թեև մարզպան նշանակեց [[հայ]] ազդեցիկ իշխան [[Վասակ Սյունի|Վասակ Սյունուն]] (443-451), սակայն [[440]]-ական թթ-ինթվականներին [[Սասանյաններ]]ը որդեգրեցին մարզպան. [[Հայաստան]]ի ինքնավարությունը վերացնելու և այն պարսկական նահանգի վերածելու [[քաղաքականություն]]։

[[447]]-ինթվականին, [[աշխարհագիր]] անցկացնելու պատրվակով, պարսիկ պաշտոնյա [[Դենշապուհ]]ն ավելացրել է [[Հայաստան]]ից գանձվող հարկերը, սահմանափակել [[Եկեղեցի|եկեղեցու]] ազատությունը, խարդախությամբ ու բանսարկությամբ պառակտել [[հայ նախարարների միասնություն]]ը, հայրենասեր նախարարներին զրկել իրենց ժառանգական պաշտոններից ու արտոնություններից, խրախուսել չարաշահումներն ու կամայականությունները, ոտնահարել հայ ժողովրդի [[ագգություն]]ն ու [[կրոն]]ական զգացումները։