«Գևորգ Բ Գառնեցի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: : → ։ (15) oգտվելով ԱՎԲ
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-` +՝)
Տող 22.
'''Գևորգ Բ Գառնեցի''' (ծ. թ. անհայտ – 897 թ, [[Վասպուրական]], թաղվել է [[Ձորավանք]]ում, Կոխպանք գ. մոտ), Ամենայն հայոց կաթողիկոս [[877]] թվականից։ Նրան նախորդել է [[Զաքարիա Ա Ձագեցի]]ն, հաջորդել՝ [[Մաշտոց Ա Եղվարդեցի]]ն։
 
Գևորգ Գառնեցին եղել է ժամանակի ամենանշանավոր հոգևորականներից։ Հովհաննես Դրասխանակերտցին նրան ներկայացնում է որպես կաթողիկոսական տան պատվական այր։ Կաթողիկոս կարգվելով Հայոց [[Աշոտ Ա Բագրատունի|Աշոտ Բագրատունի]] Իշխանաց իշխանի աջակցությամբ, իր հերթին սատարել է Աշոտ Բագրատունուն հայոց պետականության վերականգնման ջանքերին։ Ձեռնադրությունը կատարվել է մեծ շուքով Աստվածահայտնության ութերորդ օրը`օրը՝ [[հունվարի 13]]–ին, կիրակի օրը (ահեկան ամսի 28–ին)։ Գևորգ Բ Գառնեցու կաթողկոսության առաջին կեսը`կեսը՝ [[877]]–[[885]] թվականները, անցել է խաղաղ և հանդարտ։ Կարգավորել է Արծրունյաց Գրիգոր–Դերենիկ իշխանի և Տարոնի Աշոտ Կյուրոպաղատի հարաբերությունները։ Այս շրջանում [[Քաղկեդոնականություն|քաղկեդոնականության]] հետ կապված անհամաձայնության խնդիրներ են ծագում Գևորգ Բ Գառնեցու և Մաշտոց վարդապետի միջև, որն ավարտվում է կաթողիկոսի կողմից սպառնացող նզովքով։ Գևորգ Բ Գառնեցին, սատարելով Աշոտ Բագրատունուն, մի քանի նախարարների նախաձեռնությամբ [[Արաբական խալիֆայություն|Արաբական խալիֆայության]] առջև բարձրացրել է հայկական պետականության վերականգման հարցը։ 885 թվականին [[Երազգավորս]]ում Հայոց թագավոր է օծել Աշոտ Բագրատունուն (Աշոտ Ա)։ Օրհնել է նաև [[Բյուզանդիա]]յի կայսր [[Բարսեղ Ա Մակեդոնացի|Բարսեղ l]]–ի ուղարկած թագը։
 
Աշոտ l–ի մահվան նախօրյակին, նրա իսկ հանձնարարությամբ, Գևորգ Բ Գառնեցուն են հանձնվում արծաթ և ոսկի`ոսկի՝ տնանկներին և աղքատներին բաժանելու համար։՝ 890 թվականին թագավոր է օծել նրա որդուն՝ [[Սմբատ Ա Բագրատունի|Սմբատ Ա Բագրատունուն]]։ [[894]] թվականին [[Դվին]]ում տեղի է ունենում ավերիչ երկրաշարժ, և հայրապետանոցը ժամանակավորապես տեղափոխվել է [[Զվարթնոց]]։ Նույն թվականին [[Դողս]]ի ճակատամարտի նախօրյակին`նախօրյակին՝ Ատրպատականի ամիրա Աֆշինը ձերբակալել է հաշտության առաջարկով իր մոտ եկած Գևորգ Բ Գառնեցուն։ Երկու ամիս [[Փայտակարան]]ում մնալուց հետո Աղվանից իշխան Համամի միջնորդությամբ ազատվել է`է՝ փրկագին վճարելով։ Գևորգ Բ Գառնեցին պահպանել է Հայաստանի ներքին խաղաղությունը`խաղաղությունը՝ վերջ տալով խառնակություններին։ Նա կարգավորել է Վասպուրականի [[Արծրունիներ]]ի ու [[Տարոն]]ի [[Բագրատունիներ]]ի գժտությունները, ինչպես նաև Սմբատ Ա Բագրատունու և նրա հորեղբայր [[Աբաս Բագրատունի (Հայոց թագավոր)|Աբաս]]ի միջև վեճերը։
Թաղվել է Ձորովանքում (հետագայում Սալնապատի Ս. Գրիգորի վանք), որտեղ պահվում էին Գրիգոր Լուսավորչի գավազանը և շարժական սեղանը։