«Ժողովական շարժում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «'''Ժողովական շարժումը''' Կաթոլիկ եկեղեցու ներսում ստեղծված իրավիճակի արդյունքում ձևավորվեց ժողով...»:
 
No edit summary
Տող 1.
[[Պատկեր:Rome-ObélisqueEsquilin-SainteMarieMajeure.jpg|250px|մինի]]
'''Ժողովական շարժումը''' Կաթոլիկ եկեղեցու ներսում ստեղծված իրավիճակի արդյունքում ձևավորվեց ժողովրդական շարժումը: Նրա կողմնակիցների համոզմամբ՝ պապը չէր կարող լինել եկեղեցու ղեկավար: Այդպիսին կարող էր լինել միայն տիեզերական ժողովը: Այստեղից էլ՝ շարժման անունը: Նրա ներկայացուցիչներն աշխատում էին բարեփոխումներ անցկացնել եկեղեցում և բարձրացնել նրա հեղինակությունը: Նրանց վերջապես հաջողվեց [[Կոնստանց]]ում հրավիրել տիեզերական ժողով ([[1414]]–[[1418]]), որտեղ որոշում ընդունվեց, որ պապը պետք է ենթարկվի ժողովի որոշումներին, իսկ տիեզերական ժողովները պետք է հրավիրվեն կանոնավոր: ՙՄեծ հերձվածը՚ վերացվեց [[1449]] թվականին [[Լոզանի ժողով]]ում, որտեղ ընտրվեց մեկ պապ: Ժողովական շարժումը պարտություն կրեց, քանի որ պապի միանձնյա իշխանությունը վերականգնվեց: Սակայն շարժման գաղափարներն [[Արևմտյան Եվրոպա]]յի մի շարք երկրներում օգտագործեցին պապականությունից անկախ եկեղեցիներ ստեղծելու համար: [[1439]] թվականին [[Ֆրանսիա]]յի թագավոր Կարլոս 7–րդն ընդունեց [[Բուրժ]]ի պրագմատիկ սանկցիան, ըստ որի՝ սահմանվում էր ֆրանսիական եկեղեցու անկախությունը: Ֆրանսիական եկեղեցին առաջնորդվել էր ոչ թե պապի ընդունած որոշումներով, ինչպես առաջ, այլ տիեզերական ժողովի կանոններով: Բարձրաստիճան հոգևորականներին պաշտոնների նշանակում էր թագավորը: Այսպիսի որոշումներ սկսեցին ընդունել նաև Անգլիայում: ՙՄեծ հերձվածից հետո պապականությունն ստիպված էր հրաժարվել համընդհանրական իշխանության հավակնություններից, քանի որ չկարողացավ վերականգնել իր նախկին իշխանությունը [[Անգլիա]]յի, Ֆրանսիայի, [[Իսպանիա]]յի եկեղեցիների նկատմամբ: Պապականության դիրքերի թուլացմանը Եվրոպայում զգալիորեն նպաստեցին նաև 12–13-րդ դարերը տարբեր երկրներում ծավալված հերետիկոսական շարժումները: [[Հռոմի պապ]]երից անկախ ազգային եկեղեցի ստեղծելու գաղափարներն Անգլիայում, [[Չեխիա]]յում և այլուր ծանր հարված հասցրին նրանց հեղինակությանը: Պապականության հրաժարվելը եկեղեցում բարեփոխումներ կատարելուց դժգոհություն էր առաջացնում և բարենպաստ պայմաններ ստեղծում Ռեֆորմացիայի գաղափարների տարածման համար:
[[Պատկեր:Sant Andrea della Valle Roma.jpg|250px|մինի]]
'''Ժողովական շարժումը''' Կաթոլիկ եկեղեցու ներսում ստեղծված իրավիճակի արդյունքում ձևավորվեց ժողովրդական շարժումը: Նրա կողմնակիցների համոզմամբ՝ պապը չէր կարող լինել եկեղեցու ղեկավար: Այդպիսին կարող էր լինել միայն տիեզերական ժողովը: Այստեղից էլ՝ շարժման անունը: Նրա ներկայացուցիչներն աշխատում էին բարեփոխումներ անցկացնել եկեղեցում և բարձրացնել նրա հեղինակությունը: Նրանց վերջապես հաջողվեց [[Կոնստանց]]ում հրավիրել տիեզերական ժողով ([[1414]]–[[1418]]), որտեղ որոշում ընդունվեց, որ պապը պետք է ենթարկվի ժողովի որոշումներին, իսկ տիեզերական ժողովները պետք է հրավիրվեն կանոնավոր: ՙՄեծ հերձվածը՚ վերացվեց [[1449]] թվականին [[Լոզանի ժողով]]ում, որտեղ ընտրվեց մեկ պապ: Ժողովական շարժումը պարտություն կրեց, քանի որ պապի միանձնյա իշխանությունը վերականգնվեց:
 
Սակայն շարժման գաղափարներն [[Արևմտյան Եվրոպա]]յի մի շարք երկրներում օգտագործեցին պապականությունից անկախ եկեղեցիներ ստեղծելու համար: [[1439]] թվականին [[Ֆրանսիա]]յի թագավոր Կարլոս 7–րդն ընդունեց [[Բուրժ]]ի պրագմատիկ սանկցիան, ըստ որի՝ սահմանվում էր ֆրանսիական եկեղեցու անկախությունը: Ֆրանսիական եկեղեցին առաջնորդվել էր ոչ թե պապի ընդունած որոշումներով, ինչպես առաջ, այլ տիեզերական ժողովի կանոններով: Բարձրաստիճան հոգևորականներին պաշտոնների նշանակում էր թագավորը: Այսպիսի որոշումներ սկսեցին ընդունել նաև Անգլիայում: ՙՄեծ հերձվածից հետո պապականությունն ստիպված էր հրաժարվել համընդհանրական իշխանության հավակնություններից, քանի որ չկարողացավ վերականգնել իր նախկին իշխանությունը [[Անգլիա]]յի, Ֆրանսիայի, [[Իսպանիա]]յի եկեղեցիների նկատմամբ:
 
Պապականության դիրքերի թուլացմանը Եվրոպայում զգալիորեն նպաստեցին նաև 12–13-րդ դարերը տարբեր երկրներում ծավալված հերետիկոսական շարժումները: [[Հռոմի պապ]]երից անկախ ազգային եկեղեցի ստեղծելու գաղափարներն Անգլիայում, [[Չեխիա]]յում և այլուր ծանր հարված հասցրին նրանց հեղինակությանը: Պապականության հրաժարվելը եկեղեցում բարեփոխումներ կատարելուց դժգոհություն էր առաջացնում և բարենպաստ պայմաններ ստեղծում Ռեֆորմացիայի գաղափարների տարածման համար:
== Ծանոթագրություններ ==
Համաշհարհային պատմություն 11
{{անավարտ}}