«Wish You Were Here (ալբոմ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 45.
==Անմիտ ադամանդը==
{{հիմնական|Սիդ Բարրեթ}}
[[Պատկեր:Syd_Barrett.jpg|250px|մինի|ձախիցաջից|Սիդ Բարրեթը]]
 
Ձայնագրման ամենահիշաջժան պահը տեղի ունեցավ [[1975]] թվականի [[հունիսի 5]]-ին, երբ անսպասելի ստուդիա եկավ Սիդ Բարրեթը (հենց այդ օրը ծրագրել էին նշել Գիլմորի ամուսնությունը): Այդ ժամանակ երաժիշտներն արդեն ավարտել էին ալբոմի աշխատանքները և պատրաստվում էին այդ տարում արդեն երկրորդ անգամ հյուրախաղերի մեկնել ԱՄՆ: Խումբն աշխատում էր «Shine On» երգի ավարտական տեսքի վրա, երբ ստուդիա մտավ մի գեր, բարձրահասակ տղամարդ, մերկության աստիճան թրաշած գլխով, անգամ ունքերը, ձեռքին բռնած պոլիէթիլենային տոպրակ: Pink Floyd-ի անդամները արդեն հինգ տարի է չէին տեսել Սիդ Բարրեթին, իսկ նրա արտաքինն այնքան էր փոխվել, որ ոչ ոք նրան չճանաչեց: Ուոթերսը այցելուի վրա ոչ մի ուշադրություն չդարձրեց, Ռայթը մտածեց, որ այդ մարդն Ուոթերսի ընկերն է, բայց որոշ ժամանակ անց հասկացավ, որ իր առջև Բարրեթն է: [[Գիլմոր Դեյվիդ|Գիլմոր]]ը հանդիպման ժամանակ մտածեց, որ այդ մարդը EMI-ի տեխնիկական աշխատողներից է, Մեյսոնը ևս չէր ճանաչել ընկերոջն ու շոկի մեջ ընկավ, երբ Գիլմորն ասաց նրան այդ մասին: Իր [[2005]] թվականի «Երկայնակի եւ խաչաձեւ: [[Pink Floyd]]-ի անձնական պատմությունը» գրքում Մեյսոնը Բարրեթի խոսքը բնութագրում էր, որպես «չկապակցված ու ոչ ամբողջական մտքեր արտահայտող»: Սթորմ Թորգերսոնը հետագայում Բարրեթի խոսքն այսպես էր նկարագրում. {{քաղվածք|Երկու կամ երեք մարդ լացում էին: Նա նստել ու մի որոշ ժամանակ զրուցում էր մյուսների հետ, բայց պարզ էր, որ նրա մտքերն ամեն դեպքում այստեղ չէին|}} {{oq|en|Two or three people cried. He sat round and talked for a bit but he wasn’t really there}}
Տող 72.
| extra_column = Վարող վոկալ
| title1 = [[Have a Cigar]]
| note1 = <br/>Սիգար չե՞ք ցանկանա
| music1 = Ուոթերս
| extra1 = Հարպեր