«Թագավոր»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

== Հայկական թագավորական տոհմերի զինանշանները ==

 

Թագավորի իշխանությունը ցմահ է և ժառանգական: Արևելյան [[բռնապետություն]]ներում (նաև արևմտյան որոշ երկրներում) թագավորը ունեցել է անսահմանափակ, միահեծան իշխանություն և համարվել երկրի գերագույն տիրակալը: Նոր և նորագույն ժամանակներում Թագավորի իրավունքները սահմանափակվել են սահմանադրությամբ, իսկ որոշ երկրներում թագավոր պահպանվել է որպես խորհրդանիշ: Հայ իրականությունում «Թագավոր Հայոց» էին կոչվում [[Հայաստան]]ի և [[Կիլիկյան Հայաստան|Կիլիկյան հայկական]] պետության տիրակալները ([[Արտաշեսյաններ]]ի և [[Արշակունիներ]]ի օրոք թագավոր մեծ մասամբ «[[արքա]]» է անվանվել): Թագավորի հռչակման արարողությունը՝ պսակադրումը, մեծ շուքով, իշխանների և ժողովրդի ներկայությամբ, կատարում էր թագադիր իշխանը ([[Բագրատունիներ]]ի օրոք՝ Հայոց [[կաթողիկոս]]ը): Օգտագործվում է նաև փոխաբերական իմաստով՝ երկնային թագավոր, ոսկու թագավոր և այլն: Թագավոր է կոչվում նաև նորափեսան: «Թագավոր» բառից է առաջացել կիլիկյան հայկական արծաթ դրամի «թագվորին» անունը: Որպես անձնանուն (Թագվոր) օգտագործվում է 13-րդ դարից: [[Հայաստան]]ում միապետի հիմնական տիտղոսներն էին «թագավոր» և «արքա»։ Սակայն երբեմն օգտագործվում էին նաև «շահնշահ», «արքայից արքա», «տիեզերակալ» տիտղոսները։