«Արտակարգ դրության պետական կոմիտե»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արտակարգ դրության պետական կոմիտե''' ԱԴՊԿ (ԳԿՁՊ, ռուսական Государственный комитет черезвычайного положения), կառավարման ոչ սահմանադրական մարմին՝ [[1991]] թվականի [[օգոստոսի 19]]-22-ին։ Ձեռնարկել է ԽՍՀՄ կուսակցական ու զինվորական վերնախավը՝ երկրում սկսված ժողովրդավարական զարգացումները ճնշելու և խորը ճգնաժամում հայտնված հասարակարգի փլուզումը ռազմական ուժով և բռնաճնշումների միջոցով կանխելու նպատակով։ Կոմիտեն իշխանության միահեծան տեր հայտարարել է իրեն, իշխանության բոլոր մարմինների գործունեությունը դադարեցվել է, [[ԽՍՀՄ]] նախագահ Մ. Գարբաչովը մեկուսացվել է Ղրիմի Ֆարոս ամառանոցում, երկրռւմ մտցվել է արտակարգ դրություն։ ԱԴՊԿ նախագահն էր Գ. Յանաևը (ԽՍՀՄ փոխնախագահ), անդամները՝ Օ. Բակլանովդ, Բ. Պուգոճ, Վ. Ստաադուբցեը և Ա. Տիզյակովը։ Արտակարգ դրության պայմաններում բռնաճնշումների միջոցով կառավարման տարբերակներ փորձարկելու քաղաքականությունը մշակվում էր դեռևս [[1988]] թվականից, երբ հայտնի է դարձել, ՈՐ ժողովրդավարական զարգացումները լուրջ վտանգ են ներկայացնում կոմունիստական ամբո ղջատիրական հասարակագին: Այդ քաղաքականության կնքահայրերին հաջողվել է տեղերում բորբոքել համաժողովրդական ըմբոստություն (Թբիլիսի, Մերձբալթյան երկրներ. Բաքու և այլուր), աել ազգամիջյան թշնամանքը (Լեռնային Ղարաբաղ. Աբխազիա. Մերձդնեստր, Հարավային Օսեթիա) և դրանք ճնշել արյունալի բախումներով։ ԱՀ նախագահ Ա. Մաթափբովը առաջիններից մեկն է հայտարարել իր կառավարության համերաշխությունը ԱԴՊԿ-ին՝ հուսալով, ու նրա օգնությամբ կաաղ է ցանկալի բեկում մտցնել հակամարտության գործընթացում։ Ռուսաստանում բարձրացած ժողովրդական ալիքը չի հանդուրժել խռովության այդ փորձը. Բ. Ելցիճի գլխավորությամբ այն ճնշվելէ օգոստոսի 22-ին. կազմակերպիչները ձերբակալվել են։