Վասիլ Սարգսյան

Վասիլ Նադոյի Սարգսյան (1922, Օդեսա), Խորհրդային Միության հերոս (1943), գվարդիայի կապիտան։ Ավարտել է Ռյազանի հետևակային դպրոցը (1942), Խորհրդային բանակի զրահատանկային բարձրագույն սպայական դպրոցը (1945)։ 1941 թվականի մայիսին զորակոչվելով կարմիր բանակ՝ Հայրենական մեծ պատերազմի սկզբից մասնակցել է Մերձբալթիկայի պաշտպանությանը։ Տանկային 5-րդ բանակի կազմում, որպես դասակի հրամանատար, մասնակցել է Ստալինգրադի և Կուրսկի ճակատամարտերին, մոտոհետևակային գումարտակի հրամանաաար նշանակվելուց հետո՝ Կորսուն-Շևչենկովսկիի շրջանում հակառակորդի խմբավորման շրջապասսանն ու ջախջախմանը (1944), ապա՝ Բեռլինի գրավմանը։ Հերոսի կոչման արժանւսցել է Դնեպրի գետանցման ժամանակ (1943 թվականի սեպտեմբեր) ցուցաբերած խիզախության և արիության համար։ Զորացրվել է 1946 թվականին։ Պարգևատրվել է Լենինի, Կարմիր աստղի 2 շքանշաններով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։