«Միխայ Մունկաչի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: → (4), → oգտվելով ԱՎԲ
No edit summary
Տող 1.
'''Մունկաչի'''(Munkacsy), իսկականը՝ Լիբ (Lieb) Միխայ ([[1844]]-[[1900]]), հունգարացի նկարիչ։
'''Մունկաչի'''(Munkacsy), իսկականը՝ Լիբ (Lieb) Միխայ ([[1844]]-[[1900]]), հունգարացի նկարիչ։ Սովորել է է․ Սամոշիի մոտ ([[1862]]-[[1863]]), [[Վիեննա]]յի և [[Մյունխեն]]ի Գեղարվեստի ակադեմիաներում ([[1865]]-[[1868]]), նաև [[Դյուսելդորֆ]]ում՝ Լ․ Կնաուսի մոտ ([[1868]]-[[1869]])։ Կրել է Դյուսելդորֆի դպրոցի, Բարբիզոնի դպրոցի և Գ․ Կուրբեի ազդեցությունը։ Սկզբնական շրջանի աշխատանքները տոգորված են ռոմանտիկայով («Ամպրոպ տափաստանում», [[1867]], Ազգային պատկերասրահ, [[Բուդապեշտ]])։ [[1870]]-ական թվականներին հեղափոխական-դեմոկրատական գաղափարների ազդեցությամբ ստեղծել է սոցիալ-քննադատական բնույթի ստեղծագործություններ («Մահապարտի խուցը», [[1870]], «Գիշերային շրշմոլիկներ», [[1873]], երկուսն էլ՝ Ազգային պատկերասրահ, Բուդապեշտ), որոնք Մունկաչիին համաշխարհային ճանաչում են բերել։ [[1870]]-ական թվականների վերջերին խորապես արտահայտիչ բնանկարներին, դիմանկարներին զուգընթաց ստեղծել է կրոնական, պատմական և ժանրային գործեր («Ահա մարդը», [[1896]], Ֆ․ Դերիի անվան թանգարան, Դեբրեցեն), անդրադարձել նաև հեղափոխական թեմատիկային («Գործադուլ», [[1895]] , Ազգային պատկերասրահ, Բուդապեշտ) ։ Մունկաչիի լավագույն աշխատանքները [[XIX դար]]ի հունգիական ռեալիստական գեղանկարչության հիմք են հանդիսացել։
 
Սովորել է Է․ Սամոշիի մոտ ([[1862]]-[[1863]]), [[Վիեննա]]յի և [[Մյունխեն]]ի Գեղարվեստի ակադեմիաներում ([[1865]]-[[1868]]), նաև [[Դյուսելդորֆ]]ում՝ Լ․ Կնաուսի մոտ ([[1868]]-[[1869]])։ Կրել է Դյուսելդորֆի դպրոցի, Բարբիզոնի դպրոցի և Գ․ Կուրբեի ազդեցությունը։ Սկզբնական շրջանի աշխատանքները տոգորված են ռոմանտիկայով («Ամպրոպ տափաստանում», [[1867]], Ազգային պատկերասրահ, [[Բուդապեշտ]])։
{{ՀՍՀ}}
'''Մունկաչի'''(Munkacsy), իսկականը՝ Լիբ (Lieb) Միխայ ([[1844]]-[[1900]]), հունգարացի նկարիչ։ Սովորել է է․ Սամոշիի մոտ ([[1862]]-[[1863]]), [[Վիեննա]]յի և [[Մյունխեն]]ի Գեղարվեստի ակադեմիաներում ([[1865]]-[[1868]]), նաև [[Դյուսելդորֆ]]ում՝ Լ․ Կնաուսի մոտ ([[1868]]-[[1869]])։ Կրել է Դյուսելդորֆի դպրոցի, Բարբիզոնի դպրոցի և Գ․ Կուրբեի ազդեցությունը։ Սկզբնական շրջանի աշխատանքները տոգորված են ռոմանտիկայով («Ամպրոպ տափաստանում», [[1867]], Ազգային պատկերասրահ, [[Բուդապեշտ]])։ [[1870]]-ական թվականներին հեղափոխական-դեմոկրատական գաղափարների ազդեցությամբ ստեղծել է սոցիալ-քննադատական բնույթի ստեղծագործություններ («Մահապարտի խուցը», [[1870]], «Գիշերային շրշմոլիկներ», [[1873]], երկուսն էլ՝ Ազգային պատկերասրահ, Բուդապեշտ), որոնք Մունկաչիին համաշխարհային ճանաչում են բերել։ [[1870]]-ական թվականների վերջերին խորապես արտահայտիչ բնանկարներին, դիմանկարներին զուգընթաց ստեղծել է կրոնական, պատմական և ժանրային գործեր («Ահա մարդը», [[1896]], Ֆ․ Դերիի անվան թանգարան, Դեբրեցեն), անդրադարձել նաև հեղափոխական թեմատիկային («Գործադուլ», [[1895]] , Ազգային պատկերասրահ, Բուդապեշտ) ։ Մունկաչիի լավագույն աշխատանքները [[XIX դար]]ի հունգիական ռեալիստական գեղանկարչության հիմք են հանդիսացել։
 
{{ՀՍՀ}}
{{DEFAULTSORT:Մունկաչի, Միխայ}}
[[Կատեգորիա:Հունգարացի նկարիչներ]]