«Հետերոտրոֆներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հետերոտրոֆ օրգանիզմներն ընդունակ չեն անօրգանական միացություններից սինթեզելու օրգանական միացություններ: Նրանք իրենց կենսագործունեության համար անհրաժեշտ օրգանական նյութերը՝ օրինակ՝ ածխաջրերը լիպիդները, [[սպիտակուց]]ները, [[նուկլեինաթթու]]ները, սինթեզում են օգտագործելով արտաքին միջավայրից ստացված օրգանական նյութերը: Հետերոտրոֆ սննդառության եղանակներից են՝ [[սապրոֆիտ]]ները և [[մակաբույծ]]ները: Սապրոֆիտները մահացած օրգանիզմների օրգանական նյութերի հաշվին սնվողներն են: Այդպիսիք են [[կենդանիներ]]ի մի մասը, նեխման և խմորման բակտերիաները, գլխարկավոր [[սնկեր]]ը, բորբոսասնկերը և դրոժները: Մակաբույծները կենդանի օրգանիզմների օրգանական նյութերի հաշվին սնվողներն են: Այդպիսիք են որոշ նախակենդանիներ, մակաբույծ որդեր, տզեր, արյունածուծ միջատներ, բակտերիոֆագեր, հիվանդություն առաջացնող բակտերիաներ, մակաբույծ [[սնկեր]], ծաղկավոր բույսեր: Արտաքին միջավայրից տարբեր կենդանի օրգանիզմների [[բջիջ]]ների թափանցող և դրանցից արտազատվող նյութերի բնույթն էապես տարբերվում է միմյանցից:Օրինակ՝ կանաչ բույսերն արտաքին միջավայրից կլանում են [[ածխաթթու գազ]], [[ջուր]],հանքային նյութեր,իսկ արտաքին միջավայր են արտազատում ֆոտոսինթեզի արդյունքում առաջացած [[թթվածին]]ը: Միևնույն ժամանակ ամբողջ օրվա ընթացքում շնչառության համար կլանում են թթվածին և արտազատում՝ ածխաթթու գազ:<ref>{{cite web|first=brs|title=Life History and Ecology of Cyanobacteria|url=http://www.ucmp.berkeley.edu/bacteria/cyanolh.html|publisher=University of California Museum of Paleontology|accessdate=17 July 2012}}</ref>

 

Ֆոտոսինթեզող ծծմբաբակտերիաներն արտաքին միջավայրից կլանում են ածխաթթու գազ, [[ծծմբաջրածին]] և արտազատում են [[ծծումբ]], որը փառի ձևով կարող է ծածկել ջրի և հողի մակերևույթը: