«Վահան Հովհաննիսյան (գրող)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Վահան Պողոսի Հովհաննիսյան (գրող)''' ([[սեպտեմբերի 1]], [[1894]], [[Նոր Շեն]] (այժմ՝ [[Ծղալթբիլա]], [[Ախալցխա]]յի գավառ) - [[նոյեմբերի 10]], [[1977]], [[Վենետիկ]] - Սուրբ Ղազար), հայ գրող, մանկավարժ, հոգևոր գործիչ։ Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում։ [[1908]]-[[1913]] թվականներին սովորել է [[Վենետիկ]]ի Մխիթարյանների մոտ, 1913 թվականին դարձել միաբանության անդամ։ 1922 թվականին ավարտել է [[Հռոմ]]ի համալսարանի [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայության]] ֆակուլտետը։ [[1924]]-[[1926]] թվականներին դասավանդել է [[Մուրատ-Ռափայելյան վարժարան]]ում, հետագայում եղել է նույն վարժարանի տնօրենը (1930-1931), ավելի ուշ՝ տեսուչ (1957-1960), 1929-1930 թվականներին խմբագրել է «Բազմավեպ» ամսագիրը։ 1931-1937 թվականներին եղել է ուսուցիչ [[Փարիզ]]ի Սամուել-Մուրադյան վարժարանում։ 1937-1941 թվականներին ղեկավարել է [[Ադիս Աբեբա]]յի ([[Եթովպիա]]) [[Գևորգյան վարժարան|Գևորգյան հայկական վարժարան]]ի աշխատանքները։ [[Իտալիա|Իտալա]]-[[Եթովպիա|եթովպական]] պատերազմի ժամանակ անգլիացիների կողմից գերվել է [[Քենիա]]յում (1941-1947)։ 1947 թվականին Վենետիկում հիմնադրել է «Մխիթարյան ընտանիք» ամսագիրը, խմբագրել ընդհատումներով։ 1948-1956 թվականներին եղել է [[Հալեպ]]ի Մխիթարյան վարժարանի տնօրենը։ Բազմիցս այցելել է [[Խորհրդային Հայաստան]]։ Հրատարակել է «Հայրենի կրակարան» (1930), «Սրտերու երգը. Վանքի ծաղիկներ» (1939), «Մարեմական» (1954), «Հայրենի հող» (1962), «Մաշտոցական» (1963), «Հոգիներու հանգրվան» (1970) և այլ բանաստեղծական ժողովածուներ։ Գրել է նաև վեպեր («Անիեն քար մը բեր», 1971, «Արգինայի զանգակները», 1971, «Լեռներու երգը», 1971 և այլն)։ Սփյուռքահայ դպրոցների համար կազմել է «Պատմություն հայոց» բազմահատոր դասագիրքը։ Հեղինակել է «Տավրոսի առյուծը» (1960), «Դեպի Ավարայր» (1962), «Շուշան Վարդենի» դրամատիկական գործերը։ Նրա բանաստեղծությունների մի ստվար հատոր տպագրվել է իտալերեն։ 1965 թվականին նա ընտրվել է Վենետիկի ակադեմիայի իսկական անդամ։ ▼

{{ՀՍՀ}}▼

[[Կատեգորիա:Գրողներ]]▼